سایه سرد بی‌توجهی بر سر ایتام

به گزارش روابط عمومی موسسه خیریه عترت بوتراب به نقل از فارس ،‌ خلأ و کمبودهایی در زندگی انسان‎ها وجود دارد که جز از طریق محبت و دوستی نمی‌توان آنها را جبران کرد و در این میان، کودکان یتیم، بیش‌ترین نیاز را احساس می‌کنند، چراکه بر اثر از دست دادن پدر یا والدین از سرچشمه‌ محبت دورافتاده و بدین سبب، بیش از هر چیز به نوازش محتاج‌ و برای این احساس عاطفی و روحی،‌ خواه‌ناخواه در انتظار پاسخ هستند.

کودک یتیم تمامی آرزویش داشتن دست محبت از نوع محبت پدری است،‌ دستان کوچکش در انتظار لمس دستان قوی پدری است که هیچ‌گاه نداشته،‌ غم یتیمی تا مغز استخوان‌هایش را می‌سوزاند وقتی می‌بیند بابایی ندارد که برایش لباس بخرد تا دیگر مجبور نباشد لباس‌های کهنه کودک همسایه را بپوشد؛‌ ای کاش من هم پدر داشتم...

ایتام، غنچه‎های نوشکفته‎ای هستند که به تقدیر روزگار، ‎از بزرگ‌ترین حامی خویش در دنیای مادی محروم شد‌ند و اینک به رسم ارزش‎های انسانی و توصیه‌های دینی،‌ وظیفه سایر انسان‌هاست تا عصای دست یتیمانی باشند که درد بی‌کسی بر کلبه محقر حیاتشان سایه انداخته است.

کاروان بشری به سوی مقصد مشخص خود در حرکت است،‌ در مسیر راه به واماندگانی برمی‌خوریم که باید آنها را در حرکت به‌سوی تعالی یاری دهیم و نسبت به جبران کاستی‌هایشان اقدام کنیم.

در ماه رمضان که در آن شمیم رحمت الهی به یمن تبرک و تعلق آن به وجود مقدس و نازنین تنها مولود کعبه در همواره تاریخ جاودانه شده و در تقارن با لیالی متبرکه قدر قرار گرفته است،‌ تمامی روزه‌داران این ماه را متوجه ادامه راه، ‎شیوه و منش خدایی و جوانمردانه آن شب زنده‌دار شهر کوفه می‌کند،‌ هنوز غم کودکی یتیم و ناله جان‌سوز او درهم می‌آمیزد و طنین آن در قرن بیست و یکم در فضایی متفاوت از شهر کوفه و در قلب مرز و بوم اسلامی‎مان به گوش می‌رسد.

*حامیان ایتام،‎ تاجران موفقی که با خدا معامله می‎کنند

یتیم و یتیم‎نوازی یکی از مسائلی است که در دین اسلام موکدا بیان شده و پیامبر (ص) و ائمه (ع) در این زمینه فرمایشات متعددی دارند و خداوند متعال به مذمت آزردن ایتام و مدح کسانی که یتیمان را اکرام می‎کنند پرداخته است؛ حامیان ایتام تاجران موفقی هستند که با خدا معامله می‎کنند و خداوند تجارت پرسودی را نصیب آنان می‎کند.

خداوند متعال هم در آیات مختلف کلام وحی به مذمت آزردن ایتام و کسانی که مال یتیم را به ناحق مالک می‎شوند و مدح و وعده پاداش و بهره‎های مادی و دنیوی برای کسانی که یتیمان را اکرام می‎کنند، پرداخته است.

بعد از ماه مبارک و سپری شدن ایام اکرام ایتام آن چه بیش از پیش جلوه‎گری می‎نماید استمرار این سنت نیکوی اسلامی در طول سال است چنانچه روزهای ماه مبارک رمضان به سرعت در حال گذران هستند و باید تلاش کنیم از کاروان خیرخواهان و نیکوکاران عقب نمانیم.

همه ما کودکان یتیمی را در اطرافیان خود دیده‌ایم که هر کدام به نحوی از نعمت مادر و پدر محروم شدند و چه بسیار زمانی که بی‌تفاوت از کنار آنها رد شده‎ایم،‌ چه بسیار زمانی غرق در امیال نفسانی و خوشی‌های زندگی بوده و مجالی برای فکر کردن به این کودکان و نوجوانان را نداشته‌ایم.

*هم‌صحبتی و نشستن پای درددل یک کودک یتیم اوج انسانیت است

هم‌صحبتی و نشستن پای درددل یک کودک یتیم چنان انسان را به اوج می‌رساند که گویا در این وادی نیستی و درک کردن این قشر از جامعه کار آسانی نیست چراکه بسیاری از افراد غرق در نعمت‎اند و مجالی برای حس کردن و شنیدن دردهای آنها ندارند.

چه بسیار افرادی در همین شهر روزهایشان را با نشستن در خودروهای گران قیمت در خیابان‌های شهر سپری می‌کنند اما خلق و خویی از انسانیت و همدردی نمی‌برند و نمی‌دانند که در گوشه‌ای از این شهر افرادی هستند که گرسنه و به امید آنکه هرگز صبح نشود سر بر بالین می‌گذارند.

جای بسی تامل است که ضمن توصیه‌های اکید دین اسلام مبنی بر کمک و حمایت کودکان یتیم که پدر یا والدین خود را در طفولیت از دست داده‌اند هنوز این سنت حسنه در جامعه ما به خوبی رواج پیدا نکرده و عده‌ای بی‌تفاوت از آن می‌گذرند.

مگر نه اینکه دنیا دار مکافات است چنانچه اگر در حق یتیمان جامعه سهل‌انگاری کنیم، سرانجام بر ما نیز روزگاری خواهد رسید که فرزندانمان بی‌سرپرست و دور از مهر پدر و محبت مردمان خواهند ماند.

روایتی از پیامبر مکرم اسلام (ص) نقل شده است که فرمود: «هنگامی که یتیمی گریه می‌­کند،‌ عرش خدا به لرزه می­‌افتد،‌ آنگاه خدای تبارک و تعالی می­‌فرماید چه کسی بنده مرا که پدر و مادرش را در خردسالی از او گرفتم به گریه در آورد،‌ به عزت و جلالم سوگند هر کس او را ساکت کند بهشت را بر او واجب می‌کنم».

این روایات جای بسی تامل و درنگ دارد که چرا خداوند بهای این کار ارزشمند را واجب کردن بهشت بیان می‌کند، لذا این روایت عظمت و جایگاه  ایتام در جامعه را نمایان می‌کند که هم در دنیا و هم در آخرت دارای پاداش عظیمی است پس چرا قدر این فرصت ارزشمند را ندانسته و به باد فراموشی سپرده‌ایم چرا به فکر توشه‌ای برای آخرت خود نیستیم.

در قرآن کریم 23 مرتبه به واژه یتیم و مشتقات آن اشاره شده و جای هیچ‌گونه توضیحی نیست،‎ لذا انسان‌ها با عمل به این سنت حسنه بهای بهشت را برای خود به ارمغان می‌آورند.

*پای درد و دل ایتام و غمی بزرگ به نام نبود پدر

پدر تکیه‌گاه زندگی است که مریم 13 سال از داشتن آن محروم است، ‎چهره مظلوم و پاکش از دردهایی که در دل داشت گواهی می‎داد، انگار غم نبود با وجود گذشت 13 سال او را خانه‌نشین کرده است.

با وجود اینکه صحبت کردن از پدر برایش سخت و طاقت‎فرسا است سر صحبت را با او باز کرده و می‌پرسم چطور شد که پدرت را از دست دادی؟، ‎می‎گوید:‎ دو ساله بودم که پدرم بر اثر یک سانحه تصادف در یکی از محورهای بیرجند به دلیل سهل‌انگاری و سرعت زیاد از میان‌مان پر کشید و دیگر من از آن زمان طعم پدر داشتن را نچشیدم.

وی ادامه می‌دهد: ‎آرزو به دلم مانده که برای یک‌بار دیگر هم که شده صدایش را بشنوم و حضورش را در کنارم حس کنم ولی افسوس که دیگر نه پدری است و نه گذشته قابل برگشت.

وضعیت زندگی‌اش را جویا شدم و با بغضی که در گلویش فواره می‌زند، ادامه داد:‌ وقتی پدر در خانه نباشد یعنی آن خانه بی‌سقف است و تکیه‌گاهی ندارد رویش را به من می‎کند و می‌پرسد حال بنظر خودتان این خانه بی‌تکیه‌گاه چطور استقامت ایستادگی را دارد؟

مریم می‌گوید:‌ سال‌ها با خیال پدر زندگی کرده و شب‌ها با در آغوش گرفتن عکس پدر شب را به صبح می‌رساند،‌ اشک‌هایش را در فراق پدر به جای اینکه او را در آغوش بگیرد سر بر بالشت ریخته و نمی‌داند چه زمانی از شب به خواب فرو می‌رود.

از او می‌پرسم خاطره‌ای از پدر یادت هست؟.. با چشمانی اشک‌بار ادامه می‌دهد:‌ همه خاطراتم با پدر در دو سالگی است زمانی که کودکی بیش نبودم و چندان خاطره‌ای در ذهنم تداعی نمی‌شود.

می گوید:‌ مادرم در این سال‌ها برایم هم پدر بوده و هم مادر و در همه ناملایمات زندگی پشتیبان و تکیه‌گاهم بود ولی جای پدر به وضوح در زندگی‎ام حس می‎شود.

وی یتیم بودن را سخت می‌داند و ادامه می‌دهد: زمانی که به مدرسه می‌روم بسیاری از هم‌کلاسی‌هایم با پدرانشان به مدرسه می‌آیند ولی افسوس که من از نعمت بزرگ پدر محروم شدم و نتوانستم طعم پدر دار بودن را بچشم.

مریم به نخستین روزی که راهی مدرسه شد اشاره کرد و بیان داشت:‎ هفت ساله بودم که مادرم مرا به مدرسه برد اغلب بچه‌ها در کنار پدر و مادرشان بودند و بسیاری از دانش آموزان با پدرشان سر کلاش حاضر شدند و من آن موقع درد سنگین نبود پدر را با اعماق وجود حس کردم و با خود می‎گفتم کاش من هم پدر داشتم.

*خانه‌ای محقر و کوچک،‎ با سقفی لرزان

مریم طعم پدر داشتن را نچشیده اما انگار سالیان سال است که با پدر زندگی کرده، خانه‌ای محقر و کوچک و با سقفی لرزان که با خود تصور می‌کنی هر آن بر روی سرشان آوار می‌شود،‌ به جرات می‌توان گفت در برابر خانه‌های اشرافی یک هزارم هم به حساب نمی‎آید.

می‌گوید دختران فاقد پدر اغلب در مواجهه با مشکلات خود بسیار شکننده هستند،‎ نگاه‌های معصومانه مریم مانند تیری به قلب انسان می‌نشست، ‎چشم‌هایی که از نگریستن به انسان‎ها و بی‎تفاوتی آنها خسته شده بود.

گریه‎های شبانه مریم حاکی از غم بزرگی است که بسیاری از ما انسان‎ها آن را داریم ولی قدرش را نمی‌دانیم.

عرفان پسری 17 ساله که 8 سال پیش نعمت پدر از وی گرفته شد و با دو خواهر و مادر مریضش در یکی از محله‎های شهر زندگی می‎کند.

چهره جذاب عرفان حکایت از زیبایی او داشت که زیبایی این چهره زمینه حسرت بسیاری از دوستانش را فراهم کرده بود، ‎ولی تصور عرفان چیز دیگری است.

 می‌گوید دوستانم چنان غرق در شادی و مادیات زندگی هستند که هیچ وقت درد مرا حس نمی‎کنند دردی که از نبود پدر و سختی‌های زندگی حکایت دارد،‎ دردی که مرا از رفتن به مدرسه محروم کرد.

عرفان با اشاره به اینکه هستند کسانی در جامعه که به دنبال زیبای هستند و برای زیبایی خود هزینه‌های میلیونی صرف می‎کنند، ادامه می‌دهد: جای خالی پدر سالیان سال است که در زندگی‌ام حس می‌شود ولی افسوس که زیبایی این چهره پدرم را به من برنمی‌گرداند کاش خدا این زیبایی را می‌گرفت و عوض آن پدرم را به من باز می‎گرداند.

عرفان خودش به تنهایی بار سنگین زندگی را به دوش کشیده و برای مادر و خواهرانش تکیه‌گاه زندگی شده است، ‌17 سال بیشتر ندارد ولی وقتی به دستانش نگاه می‌کنی انگار دستان مردی 40 ساله است چنانچه زمختی و پینه‎های دستانش از سختی‌هایی که برای مخارج زندگی می‌کشد، گواهی می‎دهد.

*گلایه از بی‎توجهی مسؤولان

وی از ناملایمات زندگی گلایه‌مند است و از بی‌توجهی مسؤولان آزرده خاطر،‎ می‎گوید مسؤولان که اصلا یادی از ما نمی‎کنند مگر اینکه سالی یک بار آن هم به بهانه ماه رمضان قدری مواد غذایی در میان ما توزیع کنند.

عرفان با چشمانی اشکبار ادامه می‎دهد:‎ مگر یتیمی تنها به اهدای مواد غذایی است؟ مگر نه اینکه ما از نعمت پدر محرومیم چرا هیچ کس برای ما پدری نمی‎کند؟‎ چرا امثال من باید از نعمت درس خواندن محروم باشند؟ ‎چرا مادرم از ترس و نداشتن هزینه‎های درمان خانه‎نشین شده؟ ‎چرا دولت هیچ حمایتی از خانواده‎های بی‎سرپرست انجام نمی‌دهد و ....

از سنگینی غم بزرگی که در سینه دارد هویدا است که مورد بی‎توجهی‎ زیادی قرار گرفته است،‎ عرفان برای تامین مخارج زندگی به کارگری روی آورده چراکه با اندک درآمدی که خانواده‌اش از کمیته امداد دریافت می‌کنند چرخ زندگانی‌شان نمی‌چرخد.

وی میزان مبلغ دریافتی خانواده‌اش از کمیته امداد امام خمینی(ره) را، ‎ 130 هزار تومان بیان کرد و ادامه می‌دهد: آیا با این مبلغ می‌توان هم کرایه خانه و هم چرخ زندگانی را چرخاند؟

کلبه محقر عرفان نشان از گذراندن روزهای سخت زندگی بود که هنوز که هنوز است با آن دست و پنجه نرم می‎کند،‎ آرزوهای زیادی را دردل داشت که رسیدن به آنها را محال می‎داند.

از گفتن آرزوهایش امتناع می‎کند و سایه سرد مسؤولان را غیر قابل بخشش می‎داند و ادامه می‎دهد:‎ زندگی کردن سخت است من دیگر توان به دوش کشیدن این بار را ندارم ولی چه کنم که باید ادامه دهم برای مادرم و خواهرانم.

در این وادی کسانی هستند که هنوز خلق و خوی انسانیت در آنها جوش می‌زند، هنوز کسانی هستند که در هیاهوی قید و بندهای ریز و درشت زندگی فقط فکر جلوزدن و بالا رفتن نیستند،‎ انسان‎هایی که حس نوعدوستی زیادی دارند،‌ برخی از مردم با فرزندخواندگی و شماری هم به صورت غیرمستقیم با کمک‎های مالی و معنوی برای حفظ کرامت ایتام تلاش می‎کنند.

احسان زارعی مردی 55 ساله یکی از حامیان شهرستان بیرجند است که تاکنون سرپرستی 3 فرزند یتیم را به دوش کشیده و نقش پدری را برای آنها ایفا می‎کند.

وی طرح اکرام ایتام را یکی از طرح‌های کمیته امداد در راستای جذب کودکان بی‎سرپرست که از نعمت پدر و مادر محروم هستند و کودکان بدسرپرست بیان کرد و ادامه داد: ‎‎در این طرح حامیان ایتام ماهانه مبلغی را به حساب آنها واریز می‎کنند.

زارعی ایتام را قابل ستایش دانست و تصریح کرد:‌ اینان کسانی هستند که ناخواسته از نعمت‌های بزرگ زندگی محروم شده‌اند لذا وظیفه امثال ما است تا به یاری آنها بشتابیم و خود را از خیر و ثواب این راه بزرگ بی‎بهره نکنیم.

*نمایان شدن خیرات و برکات کمک به ایتام در زندگی

وی خواستار ورود خیران و افرادی که تمکن مالی دارند به این طرح شد و ادامه داد: ‎برکاتی که از قبل این افراد در زندگی‌ام حاصل شده قابل وصف نیست چراکه کمک من به آنها خیرات و برکات زیادی را در زندگی‎ام به ارمغان آورده است.

این خیر و حامی به نحوه آشنایی خود با ایتام اشاره کرد و اذعان داشت: چهار سال پیش همزمان با شب‌های قدر در یکی از میادین شهر شاهد پایگاه‎های کمیته امداد در اغلب میادین شهر بودم، ‎اول با خود فکر کردم این پایگاه‌ها در راستای جمع آوری نذورات مردمی ایجاد شده‎اند.

زارعی ادامه داد:‌ حس کنجکاوی مرا به سمت یکی از پایگاه‌های ایجاد شده کشاند و ازافراد حاضر در مکان سوال کردم که اینجا چه فعالیتی انجام می‎دهند.

 وی اضافه کرد:‌ زمانی که اطلاعات طرح را در اختیارم گذاشتند آن زمان بود که متوجه شدم چنین طرحی در کمیته امداد اجرا می‌شود چراکه تا قبل از آن از طرح ایتام بی‎اطلاع بودم.

زارعی با اشاره به اینکه از همان روز بدون هیچ نگرانی اقدام به این امر خداپسندانه کردم، تصریح کرد:‎ به صراحت می‌گویم که برکت و رونق کارم را مدیون دعای خیر این ایتام و نیازمندان و توجه و عنایت ویژه کریم اهل بیت(ع) هستم.

معاون توسعه مشارکت‌های مردمی کمیته امداد امام خمینی (ره) خراسان جنوبی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در بیرجند، ‎با بیان اینکه کمیته امداد امام خمینی (ره) همه ساله در ماه مبارک رمضان به وپژه شب‌های قدر اقدام به برپایی پایگاه‎های حامی‎یابی می‎کند،‌ اظهار داشت:‌ در شب‎های قدر حامی‎یابی از داخل و خارج استان صورت می‎گیرد.

*برپایی 57 پایگاه حامی‎یابی در خراسان جنوبی

سیدرضا حسینی با اشاره به اینکه طرح اکرام ایتام مربوط به کودکانی که پدر خود را از دست داده‌اند، می‎شود، تصریح کرد: ‎طرح اکرام ایتام، طرحی است که به دنبال آن فرزندان یتیم بی‌سرپرست دختر تا زمان ازدواج و پسر زیر 18 سال مورد پشتیبانی مادی و معنوی حامیان خیر که آمادگی خود را برای رسیدگی به ایتام اعلام کرده‌اند، قرار می‌گیرند.

وی از برپایی 57 پایگاه حامی‎یابی در سطح استان خبر داد و افزود:‎ دراین طرح ملی و خداپسندانه فرد یا افرادی به عنوان حامی به صورت داوطلبانه حمایت از یک یا چند فرزند یتیم برای مدت یک یا چند سال با کمک ماهیانه حداقل 20 هزار تومان مشارکت کنند.

معاون توسعه مشارکت‌های مردمی کمیته امداد امام خمینی (ره) خراسان جنوبی اذعان داشت:‌ از 57 پایگاه ایجاد شده 55 پایگاه در خراسان جنوبی و 2 پایگاه در خراسان رضوی صورت می‌گیرد.

حسینی بیان داشت:‎ سال گذشته 6 هزار و 302 یتیم در سطح استان تحت حمایت 5 هزار و 871 حامی از داخل و خارج خراسان جنوبی قرار گرفتند.

وی طرح‏‌های محسنین، ‎طاها، ‎کوثر، ‎شفا و رضوان را از دیگر طرح‎های این نهاد ذکر کرد و ادامه داد: ‎طرح محسنین مربوط به کودکانی است که یا پدر و مادر از یکدیگر جدا شده و تحت سرپرستی مادرشان هستند و یا اینکه پدرشان در قید حیات است، اما به هر دلیل قادر به تامین معاش خانواده نیست.

معاون توسعه مشارکت‌های مردمی کمیته امداد امام خمینی (ره) خراسان جنوبی اعلام کرد:‌ در دهه نخست ماه مبارک رمضان، 55 حامی برای حمایت از نیازمندان جذب و همچنین 6 هزار و 236 پرس غذای گرم و هزار و 41 سبد غذایی به ارزش یک میلیارد و 230 میلیون ریال در بین نیازمندان استان توزیع شد.

*2 هزار کودک یتیم و نیازمند،‌ چشم‌انتظار یاری خیران

حسینی با اشاره به اینکه در دهه نخست ماه مبارک رمضان،‎ 8 میلیارد و 290 میلیون ریال به نیازمندان استان کمک شد، ادامه داد:‌ 2 هزار و 391 یتیم زیر 18 سال مشمول طرح اکرام ایتام و محسنین تحت پوشش کمیته امداد فاقد حامی هستند که این امر نیازمند کمک‎های خیران است.

وی با بیان اینکه هزار و 689 بیمار صعب‌العلاج و پرهزینه در خراسان جنوبی چشم‌انتظار کمک‌های خیران هستند، ‎اذعان داشت: همچنین بیش از 8 هزار و 859 خانواده مشمول طرح محسنین نیازمند یاری خیران هستند.

معاون توسعه مشارکت‌های مردمی کمیته امداد امام خمینی (ره) خراسان جنوبی اظهار داشت:‎ سال گذشته در قالب طرح محسنین بیش از هزار نوعروس حامی‎یابی شدند.

حسینی نرخ مشارکت‎های مردمی در خراسان جنوبی را بالاتر از میانگین کشوری دانست و ادامه داد:‎ در ماه مبارک رمضان سال گذشته بالغ بر یک میلیارد و 350 میلیون تومان کمک نقدی و غیر نقدی به این نهاد اهدا شد.

وی میانگین کمک هر فرد در کشور در راستای کمک به نیازمندان را 16 هزار و 500 تومان بیان کرد و یادآور شد:‎ سال گذشته به ازای هر فرد در استان 31 هزار و 500 تومان به نیازمندان اهدا شد.

معاون توسعه مشارکت‌های مردمی کمیته امداد امام خمینی(ره) خراسان جنوبی شماره حساب جاری 0102102891005 نزد بانک صادرات شعبه مرکزی بیرجند بنام کمیته امداد خراسان جنوبی را برای دریافت وجوه نقدی مردم نیکوکار اعلام کرد و افزود:‏ همچنین شهروندان می‎توانند با شماره گیری #8877*  کمک‌های نقدی خود را در این ماه پرفضلیت به نیازمندان اهدا کنند.

*سخن پایان...

وقتی هنگام افطاری کنار سفره‌ای با غذاهای رنگین می‌نشینیم باید به این فکر کنیم،‌ افرادی هستند که شاید از دیدن این غذاها محروم باشند،‌ چه برسد که بخواهند از آن‌ها تناول کنند.

در کنار کودکان یتیم کم نیستند پدران و مادران فقیری که از تهیه خوراک برای فرزندان خود ناتوان هستند و این روزها برای شادی دل‌های کوچک فرزندان خود چشم به دستان پرمهر افراد توانمند جامعه بسته‌اند.

چه خوش‌آهنگی است صدای همهمه انسان‌هایی که در ظاهری متفاوت و لیکن با هدفی مشترک برگ زرینی بر دفتر ماندگار عمر پر خیر و برکتشان می‌افزایند و دریچه امیدی بر روی فرزندی از فرزندان این مرز و بوم می‌گشایند، این وقایع زیبا همه در وادی «اکرام ایتام» تجلی می‌یابد.

امروز این فرزندان یتیم داغ‌دیده با نبود پدر دل‌نگران آینده خود هستند و نیازمند یاری دستان پرتوان هر نیکوکاری،‎ اینکه حمایت‌کننده از این یتیمان دلجویی کند به این معنا نیست که نیاز به ترحم دارند بلکه آنان دست پدرانه‌ای را می‌خواهند که بر سر آنان بکشد و جای تکیه‌گاه را برای آنان پر کند.

اگرچه تاکنون تعداد بی‌شماری از ایتام تحت پوشش حمایت حامیان قرار گرفته‌اند و به قولی حامی دارند اما هنوز آلبوم‌های عکس یا کارت‌هایی که به‌عنوان شناسنامه شناسایی ایتام آماده شده و در روی میزهای هر غرفه قرار گرفته، چشمان مشتاق خیران را به نظاره نشسته است.

امید است در این ماه با گشودن چتر انفاق و ایثار، ‎آشیانه‌ای امن و پر از صفا و محبت برای فرزندان یتیم مهیا کنیم ولی افسوس که دل‌های کوچک این کودکان از یاد همه رفته‌اند... افسوس...