نامه فرزند تحت‌پوششی که حامی ایتام شد

بنام خدا

سلام پدرم

من حقیقتا معنای واژه پدر و پدر داشتن را نمی‌دانستم. از 5 سالگی پدرم را از دست داده‌ام، اما با وجود پدرانی مثل شما، احساس می‌کنم من هم زیر سایه پدر هستم... امیدوارم شما نیز زیر سایه امیر مومنان باشید و پدر همه یتیمان.

من زهرا دخترتان هستم و به مدد کمک‌های شما، اکنون در سن 24 سالگی هستم و ضمن اینکه تحصیلاتم را به پایان رسانده‌ام، به شغل مقدس پرستاری در بیمارستان مشغول بکار می‌باشم و خبر خوب اینکه من تحصیلاتم را ادامه خواهم داد.

حرف‌های زیادی در دلم است اما گفتنی‌ست که من در دوران تحصیل به لطف کمک‌های بی‌دریغ شما و حامیان محترم، کمبودی نداشتم و مثل بقیه دخترهای پدر داشته بودم.
می‌دانم که از جانب من کم‌احترامی دیده‌اید و باید خیلی زودتر از این‌ها نامه تشکرم را به محضرتان می‌فرستادم؛ چنانچه تشکرات من از شما تا پایان عمرم تمام نخواهد شد و اگر زبانی نباشد، قطعا در نمازهایم دعایتان می‌کنم و آرزوی من سلامتی شماست.

حرف برای گفتن زیاد است ولی مختصر می‌کنم، با وجود اینکه من شما را هرگز ندیده‌ام ولی به یقین می‌دانم که شما بنده‌ای از بهترین بنده‌های خدا روی زمین هستید که چندین صد نفر به واسطه شما روزی داده شده‌اند و تصور ذهنی من از شما، فرشته‌ای است که نگهبان و حامی من است.

من هم می‌خواهم این کار پسندیده شما را ادامه دهم، هرچند میزان اندک، حامی کودک یتیمی باشم. امید اینکه خداوند قبول کند.

محبت‌های شما را تا عمر دارم و نفس باقیست فراموش نخواهم کرد. عمرتان دراز باشد. دخترتان به تازگی ازدواج کرده است. با این حال شما تا آخر پدرم باقی خواهید ماند، چه بسا روزهایی که به وجود پدر نیاز مبرم داشته‌ام اما او را نیافته‌ام و وجودش را حس نکرده‌ام. گفتنی‌ست که مادرم قهرمان زندگی من، برایم پدری کرده است.

پدرم دوستتان دارم
و قلبی پر از مهر را تقدیمتان می‌کنم.

دختر کوچکتان