در قرآن کریم 23 آیه در مورد یتیم آمده است، این نشان‌دهنده توجه ویژه دین مبین اسلام به یتیم و ضرورت مراقبت و تربیت اوست. بسیاری از پیامبران، علما و بزرگان یتیم بوده‌اند، حضرت امام صادق علیه‌السلام فرموده‌اند، کسی که یتیمی را مراقبت کند، بهشت بر او واجب می‌شود. همچنین گفته شده است کسی که دست یتیمی را بگیرد، دست او در دست خداست. باز فرموده‌اند هیچ عملی بالاتر از ارزش حمایت از یتیم نیست و بهترین خانه جایی است که کودک یتیمی را نگه‌داری و مراقبت نماید. ما بر این باوریم که اگر توفیق بردن یتیم در خانواده خود را نداریم، بکوشیم شرایط زندگی مناسب را جهت مراقبت و تربیت برای یتیمان در خانواده خودشان فراهم کنیم. پژوهش‌های انجام‌شده نشان می‌دهد که کودک یتیم آمادگی آسیب دیدن و آسیب رساندن را دارد. وقتی خانواده به لحاظ مادی و معنوی از عهده مراقبت و تربیت کودک برنیاید، کودک در معرض آزار و اذیت و بزه قرار می‌گیرد. چنین کودکی در بزرگی ناخودآگاه می‌خواهد امنیت جامعه را برهم زند تا انتقام خودش را بگیرد. در چنین شرایطی همه کسانی که برای مراقبت و تربیت چنین فردی می‌توانستند کاری بکنند و نکردند، در برابر خداوند و جامعه مسئول و پاسخ‌گو هستند. موسسین بوتراب نیز با عنایت به این حساسیت و ضرورت خود را مکلف دانستند تا برای حمایت، مراقبت و تعلیم و تربیت یتیمان نیازمند آنچه در توان دارند، انجام دهند و با این نگاه و برداشت، موسسه خیریه عترت بوتراب را با ماموریت مراقبت و تربیت ایتام عزیز تاسیس نمودند. ما حضرت علی علیه‌السلام را به عنوان پدر یتیمان می‌شناسیم و به همین مناسبت است که نام موسسه به لقب ایشان یعنی بوتراب مزین گردیده است؛ با این امید که ما هم راه‌رو آن امام بزرگوار باشیم و از خداوند بزرگ و امیرمومنان می‌خواهیم که ما را در این مسیر و راهی که انتخاب کرده‌ایم، موفق و مؤید فرمایند تا به تکلیف شرعی و مسئولیت اجتماعی‌مان به درستی عمل کنیم.