هـمـه با هــم

برای فــردای ایتـــام

اخبار

گفتگو با خانم زهرا سرافرازی، یکی از حامیان همیشه همراه بوتراب

گفتگو با خانم زهرا سرافرازی، یکی از حامیان همیشه همراه بوتراب
چه زیباست دنیایی که مردمانش تاب دیدن نگاه‌های غم‌دیده را ندارند. آنان که با مهربانی دل‌هایشان از روشنی، از آفتاب، از طلوع روشن فردا، قصه ماندگار عشق را رقم می‌زنند. آنان که دل‌های پرعاطفه‌شان سایه‌سار حمایت کودکان غمدیده است. همانان که با تقسیم عاطفه، دورادور نظاره‌گر تحقق آرزوهای کودکانی هستند که زیر چتر سخاوت سبز دستانشان زندگی را جرعه جرعه می‌نوشند و چقدر برآوردن آرزوهای یک کودک یتیم احساس سبکبالی و نزدیکی به خدا را دارد.
به بهانه مهربانی گفتگویی داریم با بانویی که هم‌نام بانوی مهربانی‌هاست و مهربانی را از کسی آموخته که الگوی مهر و بخشش و ایثار است. خانم زهرا سرافرازی، یکی از حامیان موسسه خیریه عترت بوتراب که دو فرزند دختر بوتراب، تحت حمایت مهر بی‌پایانش هستند.

آغاز مهربانی
 از کودکی‌ دوست داشتم زمانی که بزرگ شدم در حد توانم برای برطرف کردن نیاز نیازمندی قدم بردارم و از سنگینی غم غمدیده‌ای کم کنم.
 دو سال پیش، زمانی که از طریق سایت موسسه خیریه عترت بوتراب با فعالیت‌ها و خدمات گسترده آن برای فرزندان یتیم آشنا شدم، متوجه شدم دقیقا جایی‌ست که می‌تواند رویای شیرین یاری‌رسانی‌ام را تحقق بخشد.  
از طریق سایت موسسه اقدام به انتخاب دو فرزند دختر نمودم و خوشبختانه دو سالی هست که افتخار خدمت به آنها را دارم.

معیار انتخاب فرزند تحت حمایت
دلیل این که فرزندی به نام نفس را انتخاب کردم، علاقه‌ قلبی‌ام به این نام است. چون به نظر من فرزند برای مادر مثل نفس است. نفسی که زندگی مادر به آن بند است و با هر بار صدا زدن اسمش احساس امید و زندگی به مادر دست می‌دهد. فرزند دیگر هم خواهر نفس بود چون می‌خواستم خانواده‌اش آسوده خاطر باشند که هر دو فرزندشان یک حامی دارند.

تعریف شما از کار خیر 
به نظر من بهترین کار خیر، شاد کردن دل شکسته فرزندانی‌ست که از یک سو غم نبودن پدر و از طرف دیگر حسرت‌ها و آرزوها و ای‌کاش‌ها در قلب‌های کوچکشان تلنبار شده است.
ما به عنوان یک انسان باید خاطرمان باشد جایی که حتی یک لبخندمان، باعث شاد کردن دل یتیمی باشد، یک آسمان لبخند از سمت خدا بر ما خواهد بارید.

تأثیر کار خیر در زندگی 
به شخصه هر وقت کار خیرخواهانه‌ای انجام داده‌ام، خداوند مهربان‌تر از همیشه  و حتی در بدترین شرایط یاری‌رسانم بوده است. تمام این‌ها را مدیون دعای کسانی بوده‌ام که دعای خیرشان بدرقه راه زندگی من است.

سخن آخر
و در پایان از خدا می‌خواهم روزی برسد که تمام انسان‌ها به هم‌صدایی نگاه‌های غم‌گرفته، سرود مهربانی سر دهند. قطعا آن وقت جهان جای بهتری برای زندگی خواهد بود.
 ما انسان‌ها باید به خاطر داشته باشیم که بخشی از رزق و روزی که خداوند به ما بخشیده متعلق به افراد نیازمند است و ما باید در راه خدا و بی‌منت ببخشیم. در ازای شیرینی این بخشش، شادی بی‌پایان دل‌های شکسته و دعای خیرشان نصیبمان خواهد شد.
به امید روزی که جهان لبریز از مهربانی‌ها شود.

۳۱ اَمرداد ۱۴۰۱ ۱۸:۱۹
روابط عمومی خیریه عترت بوتراب |

نظرات بینندگان

نام را وارد کنید
تعداد کاراکتر باقیمانده: 500
نظر خود را وارد کنید