رئیس کمیته امداد کشور از خاطراتش در سال گذشته می گوید

به گزارش روابط عمومی موسسه خیریه عترت بوتراب و به نقل از کانال تلگرام شخصی آقای فتاح، در اینجا بخشی از سخنان سید پرویز فتاح، رئیس کمیته امداد کل کشور را می‌خوانیم که با گذشت یکسال از ورودش به کمیته امداد به بیان خاطرات و تجارب خود در سال گذشته پرداخته است. او در این بیانیه چنین می نویسد:

یکسال تلخ و شیرین از اولین روزی که به ساختمان سوهانک آمده‌ام گذشت، یک سال متفاوت با تمام تجربیات گذشته در کنار خانواده کمیته امداد امام خمینی(ره) که هیچ گاه از لوح خاطرات شخصی‌ام پاک نخواهد شد.

در این یک سال به تمامی استان‌های کشور سفر کردم، دورترین مناطق محروم را دیدم و تاریک ترین زاویه‌های جغرافیای کشورم را حداقل یک بار و برخی را نیز چند بار از نزدیک مشاهده کردم.

دیدن تلاش‌های همکارانم از نزدیک باعث شد نگاه من هم نسبت به کمیته امداد امام خمینی(ره) تغییر کند، سازمانی که به قدر جان تلاش می کند، اما ساز و کار حجیم آن باعث می‌شود این چرخ بزرگ دیر و سنگین بچرخد.

حالا با یک سال انباشت تجربیات خود از جزء به جزء این مجموعه می‌توانم از صمیم قلب از همکاران خود تشکر کنم و می‌دانم که دعاهای خیر مددجویان مخلص در حق آنان مستجاب گردد.

حالا از بلندای تقویمی که یک سال عمر دارد به صفحاتی که ورق زده‌ام نگاه می‌کنم، به فرزند یتیمی که تنها آرزویش داشتن تخت خواب بود تا آن یتیمی که با کمک دست‌های شما به مدارج بالا رسید. از پیرمرد زمین گیری که با شش سر عائله به نان شب محتاج بود تا پیرمرد روستایی‌ای که بام خانه‌اش را با وام خیران تبدیل به مزرعه‌ای برای صفحات خورشیدی کرد تا با تامین برق چند همسایه امرار معاش کند.

از زن جوانی که از ترس آسیب‌های همسر معتاد خود، سه فرزند را به دندان می‌کشید تا بانوی کارآفرینی که با پشتیبانی خیرین و مشاوره مددکاران، بیست نفر از "هم‌درد"های خود را به کار گرفته بود تا درآمدی پایدار داشته باشند.

اما در این صفحات دو مسئله به روشنی روز قابل رویت بود، اول اینکه هم‌وطنانی مهربان و دست به خیر داریم که می‌توان روی  محبت‌شان همیشه حساب کرد و دوم آنکه دعای مستمندان که چه زود اجابت می‌شود.

حالا با این تجربه می‌دانم که اگر یکی از این دست‌ها که در این یک سال به بالا رفته است را خداوند ببیند –که به یقین می بیند- هیچ گاه زمین نخواهم خورد و اگر یکی از این زبان‌ها -خدای نکرده- به نفرین بچرخد، هیچ گاه روز خوش نخواهم دید. اما آنچه مسلم است اگر همت کنیم و تدبیر داشته باشیم، بی‌شک دست‌های مردم و دعای مستمندان برای پیشرفت کافی است.

با همین نگاه سال ۱۳۹۴ را به تحول در عرصه فعالیت‌های کمیته امداد اختصاص دادیم. فعالیت‌هایی که با همت والای اعضای هیأت امنا، معاونین، مدیران و کارمندان  گرانمایه رقم خورد.

در همین یک سال با رسالتی که شما امدادگران عزیز، پرچم آن را بر دوش داشتید، تعداد قابل توجهی از مددجویان توانستند با رسیدن به مرحله خودکفایی و توانمندی از چتر حمایتی کمیته امداد خارج شوند و انشاالله با حمایت قانون‌هایی شبیه به بیمه همگانی از گسترش این چتر جلوگیری شود.

آنچه در این میان بایستی مد نظر امدادگران صادق باشد، همراهی پیشرفت اقتصادی خانواده‌های کم‌بضاعت، با ملاحظه واحیای عزت و کرامت انسانی آن‌هاست. همراهی این دو شاخص مهم در برنامه‌های کمیته امداد، در کنار ترویج فرهنگ کار و تلاش مضاعف و بهره بردن از الگوهای نوین خدمت‌رسانی می‌تواند نویدبخش کاهش فقر و نیازمندی و حرکت به‌سوی ایجاد یک جامعه عدالت محور باشد و اقدام و عمل بدون شک چیزی جز این نخواهد بود.

تردیدی نیست که راه، طولانی و سخت است اما می‌توان از این میدان سخت به سلامت عبور کرد. حالا باید در سال جدید این چرخ سنگین را برای کمک رسانی سبک کنیم تا چرخش آسان‌تر آن مسیر خدمت رسانی را کوتاه‌تر کند.

بسیاری از مددجویان وقتی هزینه‌های بالای تشکیلاتی را می‌بینند خود را در آخر این صف مشاهده می‌کنند، صفی که اتفاقا بر خلاف پیش فرض موجود برعکس است و هزینه‌ها در کمیته امداد امام خمینی(ره) با اولویت مددجویان تخصیص می‌یابد.

باید از گران تمام شدن خدمات امداد جلوگیری کرد تا این هزینه‌ها اثر بخشی خدمت را دچار کاهش نکند. این نکته را به ضرورت ساماندهی نیروی انسانی به عنوان یک امر حیاتی نیز اضافه کنید.

اکنون پس از سه سال کارشناسی، دستورالعمل ساماندهی نیروهای غیررسمی که از سال 91 تصویب و ابلاغ شده است به اجرا در خواهد آمد، دستورالعملی که بر اثر ایرادات قانونی و جدی از سوی برخی نهادهای نظارتی تصویب شده بود.

این اقدام را به پشتوانه دست‌های رو به آسمان مددجویان و اهتمام همکاران خود در کمیته امداد امام خمینی(ره) به سرانجام خواهیم رساند تا مسیر امداد کوتاه‌تر شود.

به یاد بیاوریم، برای کمک کردن بعضی اوقات خیلی زود دیر می شود و ثانیه‌هایی هستند که می‌توانند سرنوشت انسان‌ها را تغییر دهند."انسانهایی که ما هنوز بدهکارشان هستیم".