به گزارش روابط عمومی موسسه خیریه عترت بوتراب به نقل از شهرآرا آنلاین، آدرسش را بهراحتی میتوانی بیابی. به یکی از خیابانهای بولوار هنرستان، هنرستان3 که وارد شوی، تابلوی بزرگ موسسه خیریه و آسایشگاه معلولان ذهنی بیسرپرست شهیدبهشتی را از دور میبینی که بهطرز غریبی در این خیابان، خودنمایی میکند.در حیاط این آسایشگاه بچههای قدونیمقدی را میبینم که میتوان حدس زد بیشتر از 7 و 8سال ندارند. درحالیکه بعضی از آنها دستشان در دست مربی است، اینطرف و آنطرف میدوند. آنطرفتر نیز دوسه جوان حدودا بیستساله را میبینم که گوشهای از حیاط آسایشگاه کز کردهاند، بدون اینکه کلامی بین آنها ردوبدل شود. همزمان با شبهای اعیاد شعبان و به طورخاص در شب ولادت حضرت ابوالفضل(ع) بر آن شدیم تا سری به آسایشگاه مددجویان کمتوان ذهنی پسر شهیدبهشتی بزنیم و یک دورهمی شاد و بانشاط را نظارهگر باشیم. هنرمندان، معلولان ذهنی را بهوجد آوردند با همکاری گروهی از هنرمندان خیراندیش، برنامههای متنوع فرهنگی و هنری ویژه مددجویان کمتوان ذهنی شهیدبهشتی در شب میلاد حضرت ابوالفضلالعباس(ع) اجرا شد. نمایش عروسکی، تئاتر، موسیقی سنتی، پانتومیم، شعبدهبازی و مسابقه ازجمله این برنامهها بود. هنرمندان نیکاندیش صداوسیما با حضور در یک فضای صمیمی و سرسبز در محوطه آسایشگاه، شبی شاد و بانشاط و بهیادماندنی را برای عزیزان تحتپوشش موسسه بوستان شکوه مهر رقم زدند. در این شب، هنرمندان گردهم آمدند و بر آن شدند تا دلهایی را شاد کنند. این هنرمندان مهربان، بهترین کار را در این دیدند که به مرکز مددجویان کمتوان رفته و دقایقی را در آنجا به اجرای برنامه بپردازند. همه با هم عزم خود را جزم کردند و به همراه هم به این مرکز رفتند و با اجرای چندین برنامه گروهنوازی، خنده را به این گلهای پاک که بهترین دوران زندگیشان را در این چهاردیواری سپری میکنند، هدیه دادند. کاش همه اینجا بودند و به چشم خود میدیدند که وقتی برنامهها یکی پس از دیگری اجرا میشد، آن عزیزانی که دست تقدیر بهترین روزهای زندگی را از آنان گرفته و در یک مکان دورهم جمع کرده است، چگونه کف میزدند و از شادی سر از پا نمیشناختند. کاش بودند و میدیدند که چگونه قطرههای اشک از چشمان آنانی که نظارهگر برنامه بودند، جاری بود. دست یاری شما را میفشاریم محمدهادی اشرافی، مدیر موسسه خیریه بوستان شکوه مهر و آسایشگاه شهیدبهشتی، نیز در این مراسم، با بیان اینکه 210مددجوی عقبمانده ذهنی پسر در سه مرکز آسایشگاه معلولان شهیدبهشتی، خانه پناهگاهی شهیدبهشتی و مجتمع آسایشگاه ضامن آهو در روستای پاژ کلات نگهداری میشوند، میگوید: از این تعداد، 145نفر در آسایشگاه شهیدبهشتی، 17نفر در خانه پناهگاهی و 48نفر در مرکز ضامن آهو مستقر هستند. اولین کاری که درمورد این بچهها انجام میشود، انجام تست هوش یا «تعیین بهره هوشی» آنهاست. بعد از آن به بررسی سلامت جسم و تعیین سن و خوابگاه میپردازیم که پسرها به خوابگاههای محبت یک و 2 ارجاع میشوند. بهره هوشی کودکان این خوابگاهها بسیار پایین است. سومین وظیفه، برعهده تیم توانبخشی است که با تعیین وضعیت بچهها، آنها را با دورههای کوتاهمدت و بلندمدت به سیکل ترتیبی «تربیتپذیر»، «حمایتپذیر» و «آموزشپذیر» تقسیمبندی میکنند. وی همچنین درباره نحوه کار کودکان در کارگاهها توضیح میدهد: کودکان آموزشپذیر این موسسه در کارگاههای قالیبافی، حصیربافی، هویهکاری، ساقهکاری و اسکاچبافی مشغول فعالیت هستند. وی میافزاید: بچههایی که به آسایشگاه شهیدبهشتی -که یک مرکز توانبخشی و نگهداری است- میآیند، ابتدا توسط روانشناس تست میشوند و بعد در کلاسهای آموزشی متناسب با خود شرکت میکنند. کلاسهایی ازجمله حرفهآموزی، اسکاچبافی، قالیبافی، بافندگی، حصیرسازی و عروسکسازی و کارگاه خلاقیت ،ویژه بچههای معلول در این آسایشگاه دیده شده است. در همین حال در مرکز پناهگاهی ضامن آهو نیز 70درصد آموزشپذیر با ضریب هوشی پایین هستند و 30درصد آموزشپذیر با ضریب هوشی بالا. این بچهها در سطح ابتدایی و هم در مدارس استثنایی و در مدارس عادی سطح شهر درس میخوانند. اشرافی ادامه میدهد: معلولانی که در این آسایشگاه حضور دارند، با بهره هوشی زیر 70درصد و از سن 6 تا 60سال هستند که میتوانند در کارگاههای سمعیوبصری، تربیتبدنی، موسیقیدرمانی، سروددرمانی، آموزش رایانه، تواشیح، کاردرمانی، گفتاردرمانی و... شرکت کنند. وی با بیان اینکه بیش از 90درصد افرادی که در اینجا هستند، کسی را ندارند و مابقی کسانی هستند که خانوادههای آنها دچار آسیب شدهاند و در سطح نامطلوبی از نظر زندگی هستند، تصریح میکند: بیشتر این معلولان از حرم مطهر به اینجا پناه آوردهاند؛ بچههایی که والدینشان، آنها را دخیل بستهاند و به امید بهبودی و شفا در حرم رها کردهاند. اینها بچههای امامرضا(ع) هستند و برای همین تقاضا داریم با توجه به هزینههای خدمات، مردم ما را یاری کنند. به گفته وی، مساحت زمین این آسایشگاه ۵هزار مترمربع است و حدود 14۰نفر از افراد شش تا شصتساله این بهشتیان روی زمین در این مکان زندگی میکنند که به آنها آموزشهای تحصیلی در مقاطع پیشدبستانی، دبستان و دبیرستان و همچنین آموزشهایی در زمینه معرق، حصیربافی، درست کردن اسکاچ و نقاشی داده میشود. اشرافی خاطرنشان میکند: اینجا کسانی را داریم که با بدنی ضعیف و ذهنی خسته، کارهایی میکنند که شاید یک انسان سالم نتواند انجام دهد. همچنین اینجا فردی را داریم که با وجود ناتوانی ذهنی، موفق به گرفتن مدرک دیپلم شده است. وی میافزاید: ما همواره دو مشکل بزرگ داشتهایم؛ یکی از مشکلات ما مربوط به مسائل مالی است و هزینههایمان بسیار زیاد است و حتی گاهی توان پرداخت قبضهای آسایشگاه را نداریم. خیران تمام تلاش خود را برای کمک به ما میکنند اما چون تورم است، فشارها هم بیشتر شده است. اینجا قطعهای از بهشت است و بچههای اینجا نیازمند کمک و یاری سبز پدران و مادرانی هستند که با آمدن خود و کشیدن دست نوازش بر سرشان، اندکی آرامش را به آنها هدیه کنند.