به گزارش روابط عمومی موسسه خیریه عترت بوتراب به نقل از همشهری آنلاین، معمولا وقتی صحبت از کار خیر می‌شود، خیلی‌ها یاد افراد پا به سن گذاشته می‌افتند که در این مقطع سنی می‌توانند به دیگران کمک کنند، درحالی‌که اینطور نیست. اتفاقا جوانان می‌توانند در این عرصه، فعال‌تر و تأثیرگذارتر باشند. شاید بگویید که خب، توان مالی اکثر جوانان برای کمک کردن به دیگران خیلی زیاد نیست اما کار خیر کردن، فقط کمک مالی نیست، نشاط جوانی بهترین سرمایه برای انجام کار خیر است. جوانان وقتی می‌خواهند کار خیری انجام بدهند گاهی دودل می‌شوند که آیا راهی که برای این کار انتخاب کرده‌اند واقعا مؤثر خواهد بود یا نه؟ آیا این کارشان به‌دست نیازمند واقعی‌اش خواهد رسید؟ ما برای جوانان پیشنهاد‌های خوبی داریم که آنها را در مسیر یک کار خوب و مفید یاری خواهد کرد. پیشنهاد‌های ما برای شما جای هیچ بهانه‌ای نمی‌گذارد؛ چرا که خواهید دید روش‌های بسیاری وجود دارد تا شما به جای ارضای حس خیرخواهی‌تان با کمک به متکدی سر کوچه یا خیابان، با پرداختن به آن روش‌ها، همت و توان جوانی خود را در مسیر درست و مؤثرش خرج کنید. اردوهای جهادی ساخت و ساز جوانی وقتی صحبت از اردوهای جوانی می‌شود، نخستین چیزی که به ذهن می‌رسد، تصاویر عده‌ای جوان است که در روستایی دورافتاده مشغول ساختن مدرسه‌ای هستند. اصلا اصل و اساس این اردوهای جهادی برپایه توان و همت جوانان برنامه‌ریزی می‌شود. به هر حال اردوهای جهادی گزینه خوبی است برای جوانانی که می‌خواهند از وقت و توانایی‌هایشان انفاق کنند و در راه خیر قدم بردارند. گروهی بدون هیچ چشمداشتی، جمع‌شده و می‌روند به مناطقی که نیاز به کمک دارند و با استفاده از مهارت‌هایی که دارند مشکلات را رفع می‌کنند. ذات حرکت‌های جهادی، در رسیدگی به مناطق محروم و دورافتاده کشور تعریف می‌شود. این رسیدگی، هم در حوزه عملی و هم در حوزه‌های فرهنگی تعریف می‌شود. در این اردو‌ها که توسط مراکز جهادی و بسیج دانشگاه‌ها، ادارات و سازمان‌ها، مساجد و مراکز فرهنگی و علمی کشور برگزار می‌شود، داوطلبان در گروه‌های مختلف به روستا‌ها و مناطق محرومی که نیاز‌هایشان از پیش شناسایی شده است، می‌روند. آموزش به دیگران مثل یک جهاد علمی اگر از جوانانی هستید که همیشه سرتان در درس و کتاب بوده یا اینکه دنبال یادگیری مهارت‌های مختلف بوده‌اید و از دوستداران انجام کارهای خیر محسوب می‌شوید، می‌توانید از استعداد و علمی که در اختیار دارید زکات بدهید. می‌توانید به نیازمندانی که دوست دارند ماهیگیری یاد بگیرند تا اینکه هر روز برای گرفتن ماهی دست به دامن دیگران بشوند، کمک کنید. آنها با یادگیری مهارت شما می‌توانند روی پای خود بایستند. شما اگر معلم، استاد یا دانشجو هستید با برگزاری کلاس‌های رایگان برای افرادی که توانایی و هزینه رفتن به کلاس‌های آزاد را ندارند می‌توانید گامی مؤثر، هم در زندگی آنها و هم در زندگی خود بردارید. اگر هم صاحب فنی هستید که به واسطه یادگیری آن می‌توان روزی حلال کسب کرد با آموزش‌اش به سرپرست خانواده‌های بی‌بضاعت می‌توانید آنها را یاری کنید. شما به راحتی با رجوع به مساجد محل، بهزیستی و کمیته‌های امداد و کمی پرس‌وجو در محله می‌توانید این افراد را شناسایی کنید. عیادت و ملاقات جوانی با چند شاخه گل خوشبختانه هنوز اوقات فراغت زیادی در طول هفته‌تان پیدا می‌شود. گاهی شما با صرف وقت‌تان و البته حس و حوصله‌تان می‌توانید کارهای بزرگی انجام دهید. عیادت و ملاقات از بیماران و از پاافتادگان یا کسانی که به راحتی با دیدن حضور شما لبخند به لبانشان می‌آید و افرادی که تنهایی جزیی از زندگی‌شان شده است، از کارهای خیری است که ثواب و البته نتایج مفید بسیاری دارد. با چند نفر دیگر از دوستان جوانتان دور هم جمع شوید و برنامه ملاقات و عیادت از این گروه را برای هر چند هفته یک‌بار برنامه‌ریزی کنید. سرزدن به سالمندان، کودکان بی‌سرپرست، بیمارانی که مجبورند بیشتر عمرشان را در بیمارستان‌ها سر کنند، جانبازانی که در آسایشگاه‌ها به‌سرمی‌برند و حتی رفتن به آسایشگاه‌های ناتوانان ذهنی ازجمله کارهایی است که ما به شما پیشنهاد می‌دهیم. هنگام ملاقات، با خرید یک جعبه شیرینی یا چند شاخه گل به آنها یادآوری کنید که هنوز کسانی به یادشان هستند. اهدای خون و پلاسما کار خیر متفاوت خب، شما جوان هستید و می‌توانید روی بنیه جوانی‌تان حساب کنید. البته این پیشنهاد ما برای تمام گروه‌های سنی است اما پزشکان می‌گویند که جوانان توانایی بیشتری در اهدای خون، اهدای پلاسما و اهدای پلاکت خون دارند. اهدای خون و پلاکت مستقیما برای درمان بیماران نیازمند مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما با اهدای پلاسما می‌توانید در تولید داروهای مورد نیاز بیماری‌های خاص کمک کنید و از این طریق یک کار خیر متفاوت انجام دهید. برخلاف اهدای خون که باید در فواصل تقریبا طولانی صورت بگیرد، اهدای پلاسما تقریبا هر 2هفته یک‌بار از نظر پزشکی امکان‌پذیر است. تعداد مراکز اهدای پلاسما هم بسیار محدود بوده و تعداد مراکز آن در تهران، کمتر از انگشتان 2دست است. با یک جست‌وجوی ساده در اینترنت می‌توانید این مراکز را پیدا کنید. مبتلایان به لوسمی (سرطان خون) بیشترین مصرف‌کنندگان پلاکت اهدایی شما هستند. نذری دادن گروه نذری جوانان محل بین خانواده‌های ایرانی کم پیدا می‌شوند خانواده‌هایی که در روز‌های مخصوصی برای گرفتن حاجاتشان نذر نکرده باشند یا نذری ندهند. خب، شما و دوستانتان می‌توانید یک گروه جوان برای نذری دادن تشکیل دهید. پیشنهاد ما برای این گروه‌ها این است که با میزبانی از افرادی مثل بچه‌های بی‌سرپرست، معلولان ذهنی، بیماران در بیمارستان‌ها، کارتن‌خواب‌ها در اطراف شهر و محله‌های فقیرنشین، هم نذرشان را ادا کنند و هم کار خیرشان را تکمیل. گرچه دعوت از فامیل و به‌جا آوردن فرهنگ خوب صله رحم کاری بجاست اما شما می‌توانید این نوع نذری دادن را به بزرگ‌ترها بسپارید و خودتان سراغ بی‌بضاعتان و کم‌توانان یا کودکان بی‌سرپرست بروید. بعضی از محله‌ها هم محل تجمع افراد معتادی هستند که از خانه‌های خود طرد شده‌اند و بهترین گزینه برای دریافت نذری شما هستند. پیشنهاد دیگر ما این است که در ماه مبارک رمضان، نذری‌های خود را در ماشین چیده و هنگام افطار در شهر پخش کنید. تشکیل گروه خیرین جوان دورهمی به صرف کار خیر گاهی شما تنها با خرج کمی فکر و توان می‌توانید بهترین گروه سازماندهی‌شده از خیرین جوان را در محل زندگی خود تشکیل دهید. می‌توانید مسئولیت هر یک از کارهای خیریه را هم براساس توانایی افراد، به یکی از اعضا بسپارید. روی تجربه‌های بزرگ‌ترها هم برای فعالیت‌های این گروه خیریه حساب کنید. بزرگان، کسبه معروف، امام‌جماعت‌ها و شورایاران محل، بهترین افرادی هستند که می‌توانند حکم یک مشاور خوب را در گروه خیریه شما داشته باشند. بهترین مکان‌ها برای تشکیل جلسه‌های این گروه جوان هم می‌تواند مسجد یا بوستان محلی‌تان باشد. شما با معرفی گروه خود به ساکنان محله، این امکان را در اختیار نیازمندان محلی قرار می‌دهید تا برای رفع مشکلاتشان شما را امین خود دانسته و پیش شما بیایند. این گروه با پیشنهاد به اهالی محل، از اعضای خیر ثبت‌نام می‌کند. شما در این گروه می‌توانید با شناسایی پتانسیل‌های موجود در یک محله و به خدمت گرفتن نیرو‌های خیر برای کمک به نیازمندان بسیج شوید. جایی برای اطمینان جوانان خیر خب، جوان هستید و کم تجربه، برای همین مراجعه به مراکز کمیته امداد و بهزیستی، نخستین و بهترین راهکار برای جوانان خیری است که می‌خواهند کار خیر انجام دهند چون در هر صورت این مراکز چندین سال است که در انجام این کار‌ها تجربه دارند و بهترین مشاور برای شما به‌حساب می‌آیند. نکته مهم درباره این مراکز این است که نخستین جایی که مردم نیازمند به هر نوع کمکی به آنجا مراجعه می‌کنند همین مراکز است؛ از این‌رو بهترین راه برای شناسایی افراد نیازمند و کار خیر در مسیر منطقی و درست آنها نیز می‌تواند مراجعه به این مراکز باشد. پای همت جوان‌ها در میان است حضور در شهریاران جوان و اردوهای جهادی اردوهای جهادی شهریاران جوان، از جنس کارهای خیرخواهانه در فصل جوانی است؛ ولی در حوزه شهری. جوان‌های شهر در کانون جهادگران جوان محله، آستین‌ها را بالا می‌زنند، پاشنه‌های کفش‌شان را برای حل مشکلات شهر و برآورده کردن نیازهای محله ور‌می‌کشند. آنها زمان خود، یعنی مهم‌ترین سرمایه‌شان را سخاوتمندانه وقف انجام کارهای ریز و درشتی می‌کنند که شاید گاهی پیش پا افتاده به‌نظر بیاید اما انجام آنها در محله‌ها و کوچه‌های شهر از طریق اداری، اتفاق دیر و دور و فرساینده‌ای است. جوان‌های محله‌های شهر تهران، پیشانی همت بلندی دارند. اردوهای جهاد شهری خانه شهریاران جوان، در 8 محور جای می‌گیرند. هر یک از این محور‌ها، براساس نیازهایی که ممکن است محله‌ها با آن درگیر باشند، طراحی شده‌اند. بهداشت و سلامت، فعالیت‌های خیریه، فضای سبز شهری، آموزش و پژوهش، فعالیت‌های فرهنگی و هنری، فعالیت‌هایی در حاشیه طرح‌های عمرانی، پاکسازی، زیباسازی و نوسازی و در نهایت، مقابله با آسیب‌های اجتماعی این 8 محور هستند. جهادگران محلی بر حسب نیاز هر محله، به هر یک از این محور‌ها می‌پردازند. برگزاری کلاس‌های نهضت سواد‌آموزی، جلسه آموزش خانواده‌ها برای کسب مهارت‌های زندگی، معاینه‌های پزشکی، پاکسازی معبرهای یک محله از زباله، درختکاری و... نمونه‌هایی از فعالیت‌هایی هستند که در این برنامه‌ها جای می‌گیرند و هر جهادگر محله‌ای، با توجه به تخصص و علاقه‌ای که دارد، در آن شرکت می‌کند. مناطق، بعد از دسته‌بندی نیاز‌هایشان در یکی از این محور‌ها، طرح‌های خود را به کمیسیون تلفیق در خانه شهریاران جوان ارائه می‌دهند و ابعاد مختلف طرح‌ها بررسی می‌شود و بعد از تأیید، به مرحله اجرا می‌رسند. جوانان، گروه سنی بین ۱۵ تا ۲۵ سال، ظرفیت‌های بالقوه شهر هستند که این سال‌ها، حدود یک چهارم جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند. مؤسسه خانه شهریاران جوان، با برنامه‌ریزی برای این قشر، هدف‌هایی ازجمله جلب مشارکت‌های شهروندی این گروه، انتقال نگاه‌های انتقادی و پیشنهادی از طرف جوانان به مدیریت شهری و تربیت و پرورش مدیران جوان شهری را دنبال می‌کند. این مؤسسه، به‌دنبال این است تا علاوه بر همکاری جوانان با مدیریت شهری، این امکان را برای جوانان فراهم کند تا تجربه‌هایی در حوزه مدیریت کسب کنند. برای اینکه بتوانید در خانه شهریاران جوان محله‌تان عضو شوید، کافی است سری به دفتر این مؤسسه در منطقه یا ناحیه سکونت‌تان یا پایگاه اینترنتی خانه شهریاران جوان بزنید و بر حسب علاقه و توانایی‌هایی که دارید، در برنامه‌ها و کانون‌های این مؤسسه شرکت کنید. فعالیت‌های خانه شهریاران، مخصوص جوانان است و گروه سنی ۱۵ تا ۲۵ سال. با این حال اگر کسی تمایل به عضویت در این خانه‌ها داشته باشد و سنش در این محدوده نگنجد، می‌تواند از اعضای افتخاری خانه شهریاران باشد و از امکاناتی که این مراکز در اختیارش می‌گذارند، استفاده کند. یادتان باشد خانه شهریاران جوان، سازمانی است مردم‌نهاد، متعلق به جوانان که با توجه به هویت اسلامی- ایرانی، به بهبود وضعیت شهری و توانمندسازی جوانان می‌پردازد. بها دادن به سرمایه‌های انسانی و استفاده از ایده‌ها و توانایی‌های آنها برای رفع نیازهای قشر خودشان، از ویژگی‌های این مؤسسه است. تخلیه هیجان جوانی با بازی‌های سنتی جوان و هیجان، 2واژه‌ای هستند که به هم گره خورده‌اند. سرک‌کشیدن به ورزش‌های مهیج، بدون درنظر گرفتن اصول و قواعد استاندارد، نه‌تنها هیجانات روحی و جسمی افراد را تخلیه نمی‌کند بلکه مشکلات دیگری ازجمله آسیب‌‌دیدگی بهداشت روان آنها را درپی خواهد شد. از دیدگاه روانشناسانه اگر ورزشکار بدون درنظر گرفتن جوانب و صرفا با بهره بردن از قدرت ریسک‌پذیری‌اش به دنیای ورزش‌های مهیج وارد شود، در پاره‌ای موارد بهداشت سلامت جامعه را هم با خطر مواجه می‌کند. ورزش‌هایی مثل بانجی‌جامپینگ که این روزها فراگیر هم شده است، جزو همین ورزش‌های مهیج غیراصولی به‌حساب می‌آید که ممکن است باعث ایجاد اختلال در سلامتی جوانان هم شود. در عوض ما در گذشته ورزش‌های سالمی داشتیم که اتفاقا به‌شدت هیجان‌انگیز بودند. بازی‌هایی مثل هفت‌سنگ، کبدی یا همان زو، الک‌دولک و... هم آسیبی برای جوانان نداشتند، هم اوقات فراغتشان را به خوبی پر می‌کردند و هم هیجانات روحی و جسمی آنها را تخلیه می‌کردند. دکتر محمدرضا خدایی، روانپزشک و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم‌بهزیستی و توانبخشی تهران در این خصوص می‌گوید: «روان هر انسان مثل جسم او دارای حوزه‌های مشخص است. همانطور که جسم، ارگان‌های مختلف بدن را شامل می‌شود، روان هر فرد هم جایگاه خاص خودش را دارد. در حال حاضر در بحث روان ۴ حوزه شناخت، تفکر، رفتار و هیجان که با هم ارتباط مستقیمی هم دارند، شناخته شده‌اند. یعنی انسان سالم برای اینکه بهداشت روان سالمی داشته باشد، لازم است رابطه تنگاتنگی را بین هیجان و تفکرش و شناختی که نسبت به محیط بیرون و آدم‌های دور و برش دارد، با رفتار فردی خودش برقرار کند. برای سلامت روان هر فرد مهم این است که هیجانات کنترل شده باشد». رهبری و توصیه‌هایی به جوانان * جوانان عزیز! دشمن روی شما سرمایه‌گذاری‌های زیادی می‌کند؛ حواستان جمع باشد. یأس، بزرگ‌ترین آفت جوان است. جوان‌ها بدانند که متأسفانه یأس به روح جوان زودتر راه پیدا می‌کند؛ همچنان که امید اینگونه است. در مقابل یأسی که دشمن می‌خواهد به جوان‌ها تلقین و تزریق کند، خودتان را مصونیت بدهید. جوانان دانشجو در محیط‌های دانشگاه، به درس و علم و روحیه انقلابی و اسلامی، حداکثر اهمیت را بدهند. جوانان ببینند که امروز و آینده، چقدر به‌وجود آنها احتیاج است؛ خودشان را برای آینده بسازند. امروز هم جوان دانشجو باید مثل همیشه، پیشتاز و پیشگام حرکت انقلابی باشد و خودش را شایسته و صالح برای این مسئولیت‌های بزرگ قرار بدهد. شما جوانان عزیز که در آغاز زندگی و تلاش خود هستید، باید سعی کنید تا زمینه را برای آنچنان دورانی آماده کنید؛ دورانی که در آن، ظلم و ستم به هیچ شکلی وجود ندارد؛ دورانی که در آن، اندیشه و عقول بشر، از همیشه فعال‌تر و خلاق‌تر و آفریننده‌تر است؛ دورانی که ملت‌ها با یکدیگر نمی‌جنگند؛ دست‌های جنگ‌افروز عالم- همان‌هایی که جنگ‌های منطقه‌ای و جهانی را در گذشته به‌راه انداختند و می‌اندازند- دیگر نمی‌توانند جنگی به راه بیندازند؛ در مقیاس عالم، صلح و امنیت کامل هست؛ باید برای آن دوران تلاش کرد. قبل از دوران مهدی موعود، آسایش و راحت‌طلبی و عافیت نیست. دوره جوانی، دوره توانایی است. این توانایی در چه چیزهایی باید به‌کار برود؟ به اعتقاد من، باید عمدتا در تحصیل علم، در ایجاد صفای نفس و روحیه تقوا در خود و ایجاد نیروی جسمانی در خود- که ورزش باشد- به‌کار رود. این 3مورد، عمده است. یعنی اگر در یک جمله کوتاه از من بپرسند که شما از جوان چه می‌خواهید؟ خواهم گفت: تحصیل، تهذیب و ورزش. برای مشاهده نمونه‌های بیشتر از "کار خیر آسان" اینجا را کلیک کنید.