به گزارش روابط عمومی موسسه خیریه عترت بوتراب به نقل از سبقت مجاز، پارسال همین موقع‌ها بود که سبقت‌مجاز با کمک شما عزیزان عزمش را جزم کرد و با اجرای طرح (بوی مهر، بوی مهربانی) به یاری دانش‌آموزانی رفت که حسرت داشتند؛ حسرت کیف نوی مدرسه و لوازم‌التحریری که خبر از ماه مهر می‌‌داد؛ ماه مهربانی. القصه اینطور شد که همه برخاستیم و دست‌به‌دست هم دادیم به مهر و تعدادی از کودکان سرزمینمان را شاد کردیم و آنها سال تحصیلی را طور دیگری آغاز کردند. یک‌سال از همدلی‌مان گذشته است. حالا بعد از یک‌سال از کاشت بذر امید و لبخند، دوباره بوی‌ماه مهر به مشام می‌رسد و باز هم هستند کودکانی که شوق رفتن به مدرسه با غم نداشتن لوازم‌التحریر در دل‌های کوچکشان گره خورده و مانده‌اند که با این حس دوگانه چه‌کنند؟ به رسم سال گذشته، سبقت‌مجاز برآن شد تا با کمک شما عزیزان بار دیگر به یاری این کودکان بشتابد. آرزوهایی در گرو مهر بوی مهر که به مشام می‌رسد برای بسیاری از کودکان دیگر از آن حس خوب روزهای ابتدایی بازگشایی مدارس خبری نیست؛ بویی که هراس را به دل کودکانی راه می‌دهد که غم دارند؛ غم نداشتن کیف و کتاب مدرسه؛ کودکانی که تنها جرمشان فقر است و آرزوهایی به وسعت دل‌های کوچک پاکشان دارند. مینا یکی از دخترهایی است که دست‌هایش را روزها زیر چانه‌اش می‌گذارد و به افق‌های دور خیره می‌شود و مدام با خودش در جدال است که چطور کتاب و کیف و دفتر مدرسه بگیرد. دخترک میگوید: پارسال مدرسه‌مان بخاری نداشت. با کمک چند نفر که خیلی مهربان بودند 2بخاری برای مدرسه‌مان آورده شد و دیگر سردمان نشد. آنها ما را از سرمای زمستان نجات دادند و تا زمانی که درس می‌خوانم یاد آنها هستم. آنها با این کارشان کمک زیادی به ما کردند. دخترک دامن چین‌دارش را صاف می‌کند و ادامه می‌دهد: امیدوارم خدای مهربان هر چه می‌خواهند به آنها بدهد. شنیده‌ام قرار است برایمان لوازم‌التحریر بیاورند. همه بچه‌ها خوشحال شده‌اند. تعداد دانش‌آموزان کلاس ما خیلی زیاد است. اما 9 نفرمان اصلا کیف نداریم و با کیسه باید وسایلمان را به مدرسه ببریم. بچه‌های دیگر گاهی مسخره‌مان می‌کنند. حالا که قرار است لوازم‌التحریر بگیریم دیگر پدرم غصه نمی‌خورد و لازم نیست از بقالی دفتر و مداد نسیه بگیریم تا من بتوانم درس بخوانم. حالا پدرم باپولی که می‌خواهد طی سال تحصیلی برایم لوازم‌التحریر بخرد می‌تواند چیزهای دیگری را برایمان تهیه کند. امیدوارم همیشه این آدم‌های مهربان خوشحال باشند. دانش‌آموزان؛ رکن اصلی رسم همان رسم دیرین است. هر ٥٠هزار تومان برای یک دست کامل لوازم‌التحریر برای یک‌سال تحصیلی، از مداد و دفتر و پاک‌کن گرفته تا کیف‌هایی که قرار است روی دوش‌شان قرار بگیرند و این لوازم را در خود حمل کنند. یکی از افرادی که امسال سبقت مجاز را برای اجرای این طرح همراهی می‌کند میگوید: طرح‌های زیادی را انجام داده‌ایم اما در راس تمام این طرح‌ها، طرح کمک به دانش‌آموزان همیشه بیشترین اولویت را داشته است؛ چرا که پایه‌های یک ملت را دانش‌آموزانش تشکیل می‌دهند و آنها آینده‌سازان جامعه هستند. به همین دلیل تصمیم گرفتیم تا به آنها کمک کنیم. او ادامه می‌دهد: خیلی از کودکان ما به‌خاطر فقر ترک‌تحصیل می‌کنند. می‌دانیم که سفارش‌های زیادی درباره آموزش شده است اما از آنجا که در روستاها تنها مقطع دبستان موجود است خیلی از دانش‌آموزان به‌خاطر فقر و نداشتن کرایه راه، ترک تحصیل می‌کنند و این موضوع را نمی‌توان نادیده گرفت. شناسایی از سوی مدرسه شناسایی این دانش‌آموزان با دقت و وسواس خاصی صورت گرفته؛ آنقدر دقیق که مو لای درز آن نمی‌رود. این مرد جوان عضو باشگاه سبقت‌مجاز میگوید: ما برای شناسایی دانش‌آموزان به سراغ آموزش و پرورش رفتیم؛ مثلا در یک استان که ١٠٠ روستا دارد، روستاهایی انتخاب شدند که از نظر مالی در سطح پایین‌تری باشند. بعد از این گزینش به سراغ آموزش‌وپرورش این روستاها رفته و از آنها خواستیم دانش‌آموزانی را به ما معرفی کنند که بدترین شرایط را داشته باشند. این دانش‌آموزان معمولا از خانواده‌های بی‌سرپرست و بدسرپرست هستند. کودکان قصه ما، در کنار تحصیلشان همپای پدران و مادرانشان کار می‌کنند. و داغ این کودکان زمانی تازه می‌شود که راهی زمین کشاورزی‌ای میشوند که متعلق به پدر فرد دیگری است. حسرت نداشتن پدر، غم تلخ فقر را سنگین‌تر می‌کند. یکی از معلمان این دانش‌آموزان میگوید: پارسال که به بچه‌ها لوازم‌التحریر داده شد از خوشحالی کلی نامه و نقاشی نوشته و کشیده شد. این نامه و نقاشی‌ها تنها سرمایه کودکان یتیمی بود که روزگار به آنها سخت گرفته بود. شاید بتوان به جد گفت شوقی که با گرفتن لوازم‌التحریر به این کودکان دست داد قابل قیاس با هیچ شوقی که تا‌کنون در زندگی‌ام دیده‌ام نیست. انتخاب لوازم‌التحریر ایرانی اسلامی بعد از انتخاب دانش‌آموزان که بیشتر آنها در مقطع دبستان و راهنمایی هستند، نوبت اصل ماجراست؛ انتخاب لوازم‌التحریر. همانطور که برای گزینش دانش‌آموزان در این طرح معیارها و ملاک‌های خاصی مطرح بود، برای انتخاب لوازم‌التحریر نیز شرایط خاصی مطرح است. این خیّر جوان میگوید: نخستین معیار ما برای انتخاب لوازم‌التحریر، ساخت ایران بودنش است. اینطوری هم به صنعت کشورمان کمک می‌کنیم هم اینکه کودکان سرزمینمان با فرهنگ مصرف تولیدات داخلی بیشتر آشنا میشوند. اما این تمام ماجرا نیست. در لوازم‌التحریری که ساخت ایران نباشد از تصاویری استفاده می‌شود که نه‌تنها مطابق فرهنگمان نیست بلکه ضد‌فرهنگ نیز محسوب می‌شود. تصاویر چاپ شده روی این لوازم‌التحریر، مشکل دار و هنجارشکن هستند. ما می‌توانیم از لوازم‌التحریری استفاده کنیم که تصاویر بزرگان دینی و ملی‌مان روی آنها باشد. حتی دفترهایی داریم که جلد آنها در رابطه با مشاغل است. به این طریق کودکانمان با شغل‌های متفاوت آشنا میشوند و از حالا راحت‌تر برای آینده‌شان تصمیم می‌گیرند. فقط ١٥ روز وقت داریم این طرح قرار است از امروز آغاز شود و طی این مدت همراهان همیشگی سبقت مجاز می‌توانند با کمک‌های نقدی و غیرنقدی خود با سبقت‌مجازی‌ها همراه شوند. اما بی‌شک مانند تمام قرارهای سبقت‌مجازی گذشته، در این کار هم موفق خواهیم شد. این عضو باشگاه سبقت مجاز میگوید: با آنکه هنوز پولی جمع نشده به سراغ عمده فروشان خیری رفته‌ایم که سال‌هاست ما را کمک کرده‌اند. سفارشاتمان را می‌دهیم و منتظر می‌مانیم تا محبت‌های مهر‌ماهی هموطنان جمع شود و آنگاه پول‌ها به‌حساب فروشنده‌ها واریز شده و اجناس دریافت می‌شود. با کمک خیرین سبقت مجاز بسته‌بندی آغاز شده و به رسم یادگاری هدیه‌ای از سبقت مجاز نیز داخل این بسته‌ها جا می‌گیرد و بعد از آن لوازم‌التحریر سفرش را شروع می‌کند تا به‌دست کودکی نیازمند برسد.