به گزارش روابط عمومی خیریه عترت بوتراب به نقل از سبقت مجاز، «کاش زودتر خواسته بودم... کاش...» پیرزن از گنبد طلایی آقا چشم برنمیداشت. واهمه داشت از اینکه چشم بردارد و این لذت برای لحظهای قطع شود. چندماه پیش در جلسه قرآن همسایهها، اسمش برای زیارت درآمده بود اما دلش نمیآمد تنها و بیشوهر بیاید. خانه «مدینه» و شوهرش در مسجدی در حال ساخت به نام امامرضا(ع) واقع بود. کارش شده بود نگاه به تابلوی مسجد و اشک ریختن بیصدا. یک روز وقتی روحانی مسجد با صدای بلند گفت:«هر کدوم از نمازگزاران عزیز که تا به حال مشهد نرفتن مدارک شون رو بیارن انشاءالله آقا طلبیدن بریم پابوس»، مدینه دیگر هیچ نشنید و نفهمید با آن دیدگان خیس، خود را چطور به اتاقش رساند. ذهن محمد وحیدیان اردکان، مدیر مجموعه فرهنگی دیدار هور، پر است از خاطرات طلایی. با افتخار میگوید«متولد 54 در مشهد امام هشتم (ع)» است. فوقلیسانس فلسفه و کلام اسلامی دارد و 20 سال است که در قالب مدیریت کاروان و نقشهای مشابه با سازمان حج و زیارت همکاری میکند. هر چند در سالهای اخیر، دغدغه 4فرزندش، اشتغال در دفتر پلیس+10و مسائلی از این دست، او را بهشدت درگیر کرده است اما هیچ کدام از اینها نتوانسته جای دغدغه اصلی او یعنی خدمت به زائران آقا را بگیرد. اینطور میشود که او و دوستانش از دی 94، بهصورت منسجم کار خود را آغاز میکنند. جرقه کار اصلا چطور شد که تصمیم به تشکیل چنین گروهی را گرفتند سؤالی است که در پاسخ به آن میگوید:«600نفر از دانشجویان صنعتی شریف بنای زیارت داشتند. چون تعدادشان بالا بود، هزینههایشان سنگین درمیآمد. در مضیقه مالی بودند و به واسطه آشناییای که با یکی از مدیرانشان داشتم برای غذا و کارهای فرهنگیشان رایزنی کردم. به هر حال ما مشهدی هستیم و میدانیم به کجاها سربزنیم و سراغ چه کسانی را بگیریم تا قیمت تمامشده کمتر شود. خلاصه در آن ماجرا توانستیم در هزینههای غذا، 10میلیون تومان صرفهجویی کنیم. این توفیق جرقهای شد و ما را به این فکر انداخت که کارمان را گسترش بدهیم و در قالب یک سازمان مردم نهاد تخصصی در حوزه زیارت وارد میدان شویم». او معتقد است؛ «ظرفیتهای خالی فراوانی در مشهد وجود دارد بهخصوص در ایام غیراوج مثل پاییز، زمستان و اواخر بهار که شهر به نسبت بقیه وقتها خلوتتر است. میشود با رایزنی طوری ماجرا را تمام کرد که هم هزینههای زائر کاهش پیدا کند و هم فروشنده برای گذران زندگیاش به سود منطقی دست پیدا کند.» کل اعضای این مجموعه در مشهد و تهران، اعم از واحدهای خدمات، فرهنگی، خیران و... 12نفر هستند و با همین جمعیت کم تا به امروز به حدود 15هزار نفر ارائه خدمت کردهاند. عشق اول البته خدمتشان صرفا از جنس چیزهایی که گفته شد نبوده است. آقای وحیدیان به موضوع زیارت اولیها اشاره میکند و میگوید: «برای این کار شرط و شروطی گذاشتیم؛ سن مشتاقان زیارت بالای 45سال باشد و نیامدنشان به مشهد فقط و فقط بهخاطر نداشتن تمکن مالی باشد. شناسایی این افراد هم با کمک نیروهای بسیج که در میان مردم حضور دارند صورت میگیرد. افراد معرفی میشوند و بعد از بررسی، زمینه تشرفشان فراهم میشود. هزینهها تا ورودی مشهد بهعهده خود کاروان است و اسکان، تغذیه، کارهای فرهنگی و تفریح در مشهد را گروه ما بهعهده میگیرد. برخی از عاشقان امام هشتم(ع) برای کرایه راه میمانند و اینجا، یکی از آنجاهایی است که خیران وارد عمل میشوند و گوشه کار را میگیرند تا این افراد غالبا سالخورده بعد از یک عمر زندگی، به آرزویشان برسند». فضای گفتوگو تغییر میکند وقتی که مدیر مجموعه فرهنگی دیدار هور، یاد آن بانوی 80ساله اصفهانی میافتد. وقتی شنیده بود در روستای مجاور برای سفر مشهد ثبتنام میکنند فاصله 15کیلومتری را با پای پیاده آمد؛ نه یک روز، بلکه 2روز؛ تا مبادا از این سفر غافل بماند. میگوید: «از این موارد در کاروانهایمان زیاد داریم؛ کاروانهایی از نقاط کم برخوردار حاشیه شهر تهران، بوشهر، اصفهان، فارس، کرمان، کهگیلویه و بویراحمد و لرستان که جمعیتشان به بیش از 1000نفر بالغ میشود. حال و هوای این زائران در حرم امامهشتم(ع) و دعاهای خیرشان در حق مسببان این زیارت چیزی نیست که بشود گفت». صحبت به اینجا که میرسد، یاد گروهی از افراد کم بضاعت اهل سیستانوبلوچستان میافتد که مدتهاست برای آمدن به مشهد تقاضا دادهاند، اسم نوشتهاند، مدارکشان را ارسال کردهاند اما هزینههای سفرشان هنوز فراهم نشده است. پیگیریها همچنان ادامه دارد و امیدوار است که آرزوی زیارت بهخاطر مشکلات مالی به دل هیچکس نماند. مسئله این است خط زیارت، از برنامههایی است که در هسته فکری این گروه شکل گرفته و در جریان آن، زمینه تشرف مجاوران بهصورت گروهی فراهم میشود. فراخوان از طریق مساجد شهر و برای چهارشنبهها که روز زیارتی امام رضا(ع) است تهیه میشود. مدیر گروه دیدارهور معتقد است که این کار علاوه بر زیارت، باعث نزدیک شدن قلبها، انسجام اجتماعی و فراهم شدن بستر برای آموزش به شهروندان میشود. صرف تشرف زائران، برنامه این گروه نیست. آنطور که آقای وحیدیان میگوید: «اگر کار، با چاشنی برنامهریزی فرهنگی توأم نباشد؛ نتیجهای که باید و شاید گرفته نمیشود». اعزام روحانی به ورودی مشهد برای استقبال از کاروان زیارتاولیها از کارهایی است که در راستای هدفشان انجام میدهند. برای مجاوران نیز کلاسهای آموزشی اعم از آموزش شهروندی، آداب زیارت و امامشناسی را در برنامه دارند که رایزنیهای آن با شهرداری در حال انجام است. کانال تلگرامی نایبالزیاره از دیگر برنامههای این گروه است که با کمک تعدادی از خادمان حرم تشکیل شده و علاقهمندان با عضویت در آن، از خدام در زمانهای خدمتشان درخواست دورکعت نماز زیارت و قرائت یک زیارت امینالله میکنند. خاندان کرم این همه وقت گذاشتن و زحمت هماهنگیها آن هم در زمانهای که همه درگیر مشغلههای روزمرهشان هستند، چرا؟ صادقانه بیان میکند: «اصلاح برخی نگرشها نسبت به مجاوران امامهشتم(ع)؛ اینکه برخی به غلط فکر میکنند مشهدیها نگاهشان به زائران تاجرانه و اقتصادی است یکی از دلایل است. از آن مهمتر حرفی است که همیشه به دوستانم میگویم؛ اینکه خاندان پیامبر(ص)، خاندان کرامت هستند. وقتی میبینند کسی مخلصانه قدمی برایشان برداشته، خودشان را مدیون نمیگذارند و از جایی که گمان میکنی و نمیکنی برایت میرسانند. این چیزی است که به وضوح و نه در پرده، در زندگی شخصیام میبینم».