به گزارش روابط عمومی خیریه عترت بوتراب به نقل از شهرامید، بازی کردن برای کودکان امری مهم است اما هستند در زیر سقف شهرمان، کودکانی که بنا به دلایلی ازجمله فقر خانواده نه‌تنها اسبابی برای بازی کردن ندارند، بلکه با بسیاری از شخصیت‌های کارتونی و بازی که دنیای این روزهای کودکان شهرمان را می‌سازند، آشنا هم نیستند. کودکانی که شاید سرنوشتشان قد کشیدن در میان خاکروبه و گل‌هایی که در انتظار آجر شدن هستند؛ نباشد. شاید تقدیرشان در خیابان‌های شهر و با اصرار برای خرید گل یا فال رقم نخورده اما به دلیل فقر و تنگدستی خانواده‌شان محکوم هستند که بر اسباب کودکی و رشدشان چشم ببندند. اما در آن‌سوی شهر و کمی دورتر از این کودکان خسته، بچه‌هایی هستند که اتاق و باکس‌هایشان پر از اسباب‌بازی‌های رنگارنگ است. اسباب‌بازی‌هایی که آنقدر تعداد و حجمشان زیاد است که گاهی حتی آن‌ها را به یاد هم نمی‌آورند! اسباب‌بازی‌هایی که شاید شانس لمس دستان صاحبشان حتی ماه یا سالی یک‌بار هم نصیبشان نشود و روزها و سال‌ها در انتظار بازی در گوشه اتاق یا کمد اسباب‌بازی رها شوند. حالا در این میان قدمی خیر از سوی سازمانی برداشته شده. لازم نیست کار خاصی انجام دهیم و قلم و خودکار بیاوریم و شماره حساب بنویسیم و پولی واریز کنیم بلکه فقط و فقط باید زحمت بکشیم و آن دسته از اسباب‌بازی‌های کودکانمان را که در حد نو هستند به اولین فرهنگسرا ببریم؛ چراکه در این طرح تنها از والدین درخواست شده تا اسباب‌بازی‌های رها شده کودکانشان را به کودکان محروم هدیه دهند! حجت‌الاسلام حسن ناصری‌پور معاون فرهنگی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران با تشریح جزئیات این طرح می‌گوید: «در راستای کاهش آسیب‌های اجتماعی تاکنون برنامه‌های زیادی طراحی و تدوین کرده‌ایم و به موفقیت‌های بزرگی دست یافته‌ایم.» او به اجرای طرح جعبه کفش اشاره می‌کند و می‌گوید: «در آستانه مهرماه تصمیم گرفتیم که گره از کار دانش‌آموزان کم‌بضاعت یا بی‌بضاعت باز کنیم و بر همین اساس طرح جعبه کفش مهربانی را اجرایی کردیم، به‌گونه‌ای که هریک از شهروندان خیر تهرانی هدایای خود برای دانش‌آموزان نیازمند اعم از لوازم‌التحریر، کیف، کفش و ... را درون جعبه‌ای قرار داده و آن را به مسئولان ما در فرهنگسراها تحویل می‌دادند و ما شاهد استقبال کم‌نظیر مردم در این طرح بودیم و همین استقبال موجبات دلگرمی ما را فراهم کرد تا بتوانیم گام‌های بعدی را محکم‌تر برداریم.» او که این روزها بر صندلی معاونت فرهنگی بزرگ‌ترین سازمان فرهنگی و هنری پایتخت تکیه زده با اشاره به طرح جمع‌آوری اسباب‌بازی برای کودکان نیازمند کشور می‌گوید: «در برخورد با کودکان مناطق محروم از نزدیک مشاهده کردیم که بخشی از این کودکان نه‌تنها اسبابی برای بازی کردن ندارند بلکه حتی بسیاری از شخصیت‌های عروسکی را که امروزه به دنیای همه کودکان بدل شده نیز نمی‌شناختند؛ بنابراین این مساله سبب شد که طرح جمع‌آوری اسباب‌بازی‌های کودکان تهرانی را در دستور کار قرار دهیم چراکه در شهرمان با کودکانی مواجه هستیم که آنقدر اسباب‌بازی و وسایل مختلف سرگرمی دارند که حتی برخی از آن‌ها را به یاد هم نمی‌آورند.» او می‌گوید: «نقش خانواده‌ها در این طرح بسیار پررنگ است چراکه آن‌ها می‌توانند اسباب‌بازی‌هایی را که کودکانشان از آن‌ها استفاده نکرده و به‌نوعی مازاد هستند جمع‌آوری کرده و با حضور در فرهنگسراها یا کتابخانه‌های وابسته به شهرداری تهران، آن را به کودکان نیازمند هدیه کنند.» ناصری‌پور با بیان اینکه این یک اقدام فرهنگی مهم است افزود: «ما به دنبال ایجاد فضای دوستانه بین کودکان کشور هستیم به‌گونه‌ای که کودکانمان باید از سنین کودکی با مفاهیمی همچون مهربانی، کمک و ... آشنا شوند و یاد بگیرند که باید نسبت به دیگران و تهی‌دستان حساس باشند.» او که این روزها سرگرم هماهنگی طرح جمع‌آوری اسباب‌بازی‌های مازاد کودکان شهرمان برای هدیه به کودکان نیازمند است و به‌سختی در میانه کارهای روزانه‌اش وقتی اندک برای مصاحبه با ما اختصاص داده به کتاب‌های قصه و نقاشی پیش‌رویش اشاره می‌کند و می‌گوید: «این کتاب‌ها را برای کودکان مهربان شهرمان در نظر گرفته‌ایم تا از آن‌ها بابت هدیه دادن اسباب‌بازی‌هایشان تشکر کنیم و به هر کودکی که به همراه والدینش برای هدیه دادن اسباب‌بازی به فرهنگسراها یا کتابخانه‌ها مراجعه می‌کند ما هم به‌رسم تقدیر این کتاب‌ها را به او هدیه می‌دهیم تا به او بگوییم که این اقدام او برای ما تا چه اندازه مهم است و از او به دلیل مهربانی‌اش به همسالانش تشکر می‌کنیم.» از او در مورد برنامه‌های آینده‌شان می‌پرسیم که می‌گوید: «مطمئنم طرح اسباب‌بازی‌های مازاد نیز همچون جعبه کفش مهربانی و سررسیدهای سفید با موفقیت طی می‌شود و حالا عزممان را جزم کرده‌ایم تا برنامه‌های دیگری را در راستای ترویج مهربانی در شهرمان اجرا کنیم، به‌گونه‌ای که در فاز بعدی قصد داریم به سراغ بیماران نیازمند رفته و با هماهنگی کمیته امداد و هلال‌احمر پایتخت از مردم بخواهیم که داروهای مازاد خود را که هنوز تاریخ مصرفشان به اتمام نرسیده در اختیار ما قرار دهند تا پس از بررسی توسط پزشکان این اقلام دارویی را در اختیار بیماران نیازمندی که توان خرید دارو هرچند اندک و ارزان را ندارند بدهیم.» همین‌که برخی روزها دلمان مهربان‌تر می‌شود و لبخند ارزان‌تر، خودش کلی است؛ چه برسد به حالا که می‌خواهیم بدون چشم‌داشتی دل کودکان شهرمان را شاد کنیم. باید پیش پیش بگویم؛ دم شما گرم! دستتان درد نکند که اینقدر مهربان هستید و همراه، و دلتان می‌تپد برای لبخند بچه‌ها!