اولین خیریه ایران صدساله شد

به گزارش روابط عمومی خیریه عترت بوتراب به نقل از خبرآنلاین، مؤسسه خیریه تبریز در 21 محرم سال 1335 هجری قمری (مصادف با 25 آبان ماه سال 1295 هجری شمسی) توسط 15 نفر متشکل از اشخاص خوشنام و خیّر شهر تبریز تاسیس شده که در اسناد و مدارک باقیمانده از آن زمان در موسسه و آرشیو (گنجینه اسناد ملی) از این اشخاص به عنوان اعضای مؤسس نام برده شده است.

این موسسه در پی استفتاء از مرحوم آیت الله العظمی شهیدی که یکی از مجتهدین برجسته زمان خود در شهر تبریز بوده و به یقین می‌توان گفت معظم له از افتخارات استان آذربایجان شرقی محسوب می‌شدند، تأسیس و با ثبت رسمی و قانونی در وزارت معارف و اوقاف وقت فعالیت خود را در زمینه‌های رسیدگی به نیازمندان جامعه، نگهداری از کودکان بی‌سرپرست، نگهداری و مداوای بیماران روانی آغاز کرده است.

این موسسه در راستای ادامه فعالیت خود و با شروع به کار دفتر ثبت شرکت‌ها و مؤسسات اداره کل ثبت اسناد و املاک آذربایجان شرقی دوباره تحت شماره یک و به عنوان اولین مؤسسه خیریه در تبریز به ثبت رسیده است.

از زمان ثبت رسمی و تأسیس، مؤسسه تحت نام‌های مختلف از جمله دارالعجزه، دارالتربیه، پرورشگاه خیریه، تیمارستان خیریه فعالیت کرده و در نهایت با تغییر نام به مؤسسه خیریه تبریز فعلی در جهت رفع نیازمندی‌های خانواده‌های نیازمند و قشرهای آسیب پذیر جامعه من جمله کودکان بی سرپرست، بدسرپرست و با بهره‌مندی از مددکاران باتجربه کماکان فعالیت دارد.

موسسه از بدو تاسیس با اقدام به احداث ساختمان‌های متعدد و فعالیت‌های اجتماعی اقدامات قابل توجهی را در خدمت به قشر آسیب‌پذیر جامعه انجام داده است به طوری که می‌توان گفت اشخاصی که در سنین بالای 60 سال قرار دارند با شنیدن نام مرکز نگهداری بیماران روانی که در محله تپلی باغ بوده و پرورشگاه تبریز، خاطرات ارزنده‌ای را از موسسه در اذهان خود زنده نگهداشته و با توجه به این که تبریز شهر اولین ها در این زمینه ها نیز پیشتاز و اولین بوده است، بر خود می‌بالند.

قابل ذکر است مؤسسه پس از تأسیس، ابتدا با احداث ساختمان های مرکز نگهداری کودکان بی سرپرست (پرورشگاه تبریز) و مرکز نگهداری بیماران روانی و تعدادی مدارس ضمن نگهداری و مداوای بیماران روانی که مسلماً در آن زمان با شرایط حاد مواجه بوده اند و نیز نگهداری و تربیت کودکان بی سرپرست در مداوای بیماران با بهره گیری از پزشکان مجرب و نیکوکار و آموزش و پرورش کودکان در زمینه های تحصیلی و آموزش حرفه اقدامات شایسته ای را انجام داده است.

از سال 1317 با همکاری بلدیه و شهربانی شروع به جمع آوری گدایان شهر که بیشتر آنها از نقاط مختلف استان وارد تبریز می شده اند (مسلمان، ارامنه و سایر اقلیت های مذهبی) کرده و در محل خاصی با اسکان موقت و تأمین مایحتاج اولیه و آموزش حرفه، در پایان با پرداخت سرمایه که اغلب به صورت قرض الحسنه بوده است اقدام می کرده است.

مدیران وقت مؤسسه با تأمین سرپناه و خورد و خوراک و ملبوس و آموزش حرفه و فن برای گدایان جمع آوری شده به حکایت اسناد و مدارک موجود، خدمات شایان توجهی را در اشتغال انجام می نموده اند. با احداث ساختمان هایی در خصوص آموزش حرفه و فن که قسمت های مختلف آن شامل محل اسکان شبانه روزی و سالن های غذاخوری و کلاس ها و کارگاه های آموزش حرفه و فن بوده است و هم زمان با احداث و تشکیل محل آموزش حرفه و فن برای بانوان خانه دار و زنان آسیب پذیر جامعه در بازتوانی خانواده ها گام های مؤثری برداشته اند. مدارس پسرانه و دخترانه که به نام های آزرم، ایرانشهر، هما و کاوه حکایت از این داشته که متولیان امر در آموزش و پرورش فرزندان این مرز و بوم نیز سهم عمده‌ای را داشته‌اند؛ به طوری که در سال 1325 هجری شمسی کلیه متکدیان تبریز با اسکان در محلی خاص و آموزش حرفه و تأمین سرمایه به جامعه بازگردانده شده اند.

آموزش ها 6 ماه لغایت 2 سال بسته به نوع حرفه و فن به طول انجامیده و بعد از اتمام دوره های علمی و عملی مؤسسه جهت شروع به کار مددجو مبلغی به عنوان قرض الحسنه و تحت شرایط ویژه جهت خرید کارگاه، مغازه و تجهیزات و لوازم کار و به شرط شراکت در سود حاصله به نسبت 50 درصد در اختیار مددجویان قرار می داده که پس از تأمین سرمایه پرداختی مؤسسه توسط وام گیرنده کلیه سرمایه به وام گیرنده تعلق می گرفته است به طوری که وقتی وام تخصیصی از محل سود 50 درصدی مؤسسه بازپرداخت می شد سهم مؤسسه کلاً به مددجو انتقال و اختصاص می یافت.

گفتنی است هماهنگ با انجام اقدامات فوق الاشعار مؤسسه با احداث قنات‌های جدید و تعمیر و لایروبی قنات های قدیمی که از سال 1326 هجری شمسی شروع گردیده، اقدامات قابل توجهی در تأمین آب خانوارها و کشاورزان انجام کرده است. در سال 1327 با احداث پاساژ و تعدادی مغازه و مسافرخانه و کارگاه های قالی بافی، جوراب بافی، حوله بافی، کبریت سازی به صورت دستی موجبات اشتغال را برای اقشار نیازمند و آسیب پذیر جامعه فراهم کرده و از محل اجاره بهای مأخوذه مستحدثات جدیدی را بنا کرده است.

امروز محل نگهداری بیماران روانی با شرایط خاص در اختیار دانشگاه علوم پزشکی تبریز قرار دارد که در راستای رسیدگی به بیماران ریوی فعالیت می کند.

محل احداث ساختمان هلال احمر (شیرخورشید سابق) با شرایط ویژه و مشروط به ایجاد درمانگاه، هبه شده و ساختمان و نصب تجهیزات اولین رادیولوژی استان به نام رادیولوژی گلستان خیریه به اتمام رسید که به طور رایگان جهت عکس برداری بیماران بی بضاعت استان و استان های مجاور مورد استفاده قرار گرفته است.

در سال 1351 مؤسسه جهت تأمین امنیت قسمتی از شهر که دانشگاه تبریز در آن محل قرار دارد قطعه زمینی را جهت احداث کلانتری و با اجاره بهای قلیل به شهربانی وقت به اجاره واگذار می کند.

در سال 1359 و به دنبال تشکیل سازمان بهزیستی محل پرورشگاه (مرکز نگهداری کودکان بی سرپرست) با هماهنگی شورای بهزیستی استان و با اجاره بهایی قلیل در اختیار سازمان بهزیستی استان قرار گرفته است.

مؤسسه خیریه تبریز در ادامه رسالت خود، ضمن تحت پوشش قراردادن دانش آموزان و دانشجویان دختر و پسر (از کلاس اول ابتدایی تا دوره دکتری) و مساعدت به خانواده های بی سرپرست و بدپرست و نیز یاری در مداوای بیماران صعب العلاج و تأمین مایحتاج خانواده های نیازمند و تأمین جهیزیه برای دختران بی سرپرست و بی بضاعت کماکان در فعالیت است.

بودجه مؤسسه صرفاً با تبدیل اماکن قدیمی به اماکن جدید و از محل اجاره بهای املاک تأمین می شود به نحوی که دیناری از دولت یا سازمان های ذیربط دریافت نمی شود.

کمک های مردمی خیرین، تحت عنوان مشارکت های عمومی نیز به خواست و با نظارت خیرین در جهت رفع نیازهای اقشار آسیب پذیر جامعه هزینه می شود. بدیهی است چنانچه بزرگان و مسئولان شهر صرفاً حمایت معنوی از مؤسسه را بر عهده بگیرند، هیات مدیره مؤسسه، آمادگی لازم را در ایجاد مراکزی که امروز اقشار نیازمند و آسیب پذیر جامعه محتاج آن هستند، اعلام می دارد.