مهران رجبی پس از وقف ملکش: اقدامات کوچک امثال ما بزرگ جلوه می‌کند

به گزارش روابط عمومی خیریه عترت بوتراب به نقل از شهرامید، مهران رجبی، بازیگر محبوب مجموعه‌های تلویزیونی و سینما، یکی از پرکارترین فعالان این عرصه‌های هنری است و به خاطر بازی روان و بیان خاصی که دارد اغلب آثاری که در آن‌ها به ایفای نقش می‌پردازد با اقبال عموم مخاطبان و طرفداران همراه است.

اما گویا رجبی که کارشناسی ارشد گرافیک دارد و مدرس دانشگاه است خیلی اتفاقی بازیگر شده است، آن هم در سر تصویربرداری مجموعه تلویزیونی «بچه‌های مدرسه همت» به کارگردانی سیدرضا میرکریمی که در غیاب یکی از بازیگران جایگزین او می‌شود و همین امر موجب شده که در کار دیگر میرکریمی که این‌بار یک اثر سینمایی با عنوان «زیر نور ماه» است بازی کند و بالاخره پای او به عرصه بازیگری باز شده و حجم بالایی از پیشنهادات برای بازی در پروژه‌های گوناگون به سوی او سرازیر ‌شود.

بازی او در آثار سینمایی تا به این لحظه از 60 عنوان فیلم تجاوز کرده است: «کودک و سرباز»، «قاعده بازی»، «مارمولک»، «از کنار هم می‌‎گذریم»، «خانه پدری» از معدود آثار سینمایی است که او در آن‌ها به ایفای نقش پرداخته است. مخاطبان تلویزیون نیز بازی تأثیرگذار او را در مجموعه‌های فاخری همچون «پرده‌نشین»، «روزگار قریب» و مجموعه‌های طنزی مانند «سه در چهار»، «خوش‌نشین‌ها»، «قرارگاه مسکونی» و... به خاطر دارند.

با این بازیگر محبوب و پرکار سینما و تلویزیون که به‌تازگی ملکی را وقف امور خیریه کرده در مورد فعالیت‌های خیریه و  عام‌المنفعه و لزوم مشارکت حداکثری مردم در آن‌ها گفت‌و‌گویی ترتیب داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

این موضوع را خوب می‌دانیم که شما دستی در امور خیریه دارید و در این زمینه بسیار فعال هستید و اخیرا هم گویا در هفته وقف، ملکی را که در اختیار داشتید برای انجام امور خیریه وقف کردید، مایل هستید در این زمینه توضیح دهید؟

به نظرم این مسائل کاملا شخصی است و بگذارید در همان حدی که رسانه‌ای شده و برخی جراید به آن پرداخته‌اند باقی بماند چون اگر قرار باشد من آن را طول و تفصیل بدهم، ممکن است این شائبه پیش آید که انسان ریاکاری هستم.

بالاخره قبول دارید که اگر به این مسائل بیشتر پرداخته شود نوعی فرهنگسازی در زمینه مشارکت در امور خیریه در جامعه شکل می‌گیرد؟

نوع‌دوستی ویژگی مردم ایران است، مردم ایران در امور خیریه همیشه پیشقدم بوده و یک گام جلو هستند، من هم کار کوچکی انجام دادم که البته چون مردم به من لطف دارند و به‌عنوان یک هنرمند بازیگر مرا می‌شناسند اقدامات کوچکی هم که امثال ما انجام می‌دهیم گویا بزرگ جلوه می‌کند.

پس قبول دارید که حضور و مشارکت جامعه هنری در امور خیریه تأثیر فراوانی در ترویج این فرهنگ در جامعه دارد؟

به‌طور طبیعی این اتفاق می‌افتد، افرادی که بنا به هر دلیلی چه فعالیت در عرصه هنری، چه علمی، سیاسی و حتی ورزشی مطرح می‌شوند و نام آن‌ها در بسیاری از محافل به‌ویژه به دلیل موفقیت‌هایی که به دست می‌آورند بر سر زبان‌ها می‌افتد، به همان میزان که کارهای کوچک خیرشان بزرگ جلوه می‌کند اگر خدای‌ناکرده خبط و خطای کوچکی نیز از آن‌ها سر بزند، آن نیز بزرگ خواهد بود و مخاطبان و علاقه‌مندانشان قادر نخواهند بود آن‌ را قبول کرده و بربتابند. با این فرض تمام نهادها، سازمان‌ها و ارگان‌های خیریه می‌توانند برای جذب مشارکت حداکثری خیرین، از اعتبار و شهرت جامعه هنری، سیاسی و ورزشی در پیشبرد و توفیق کارهایشان استفاده کنند.

در مشارکت اقشاری از جامعه که محبوبیت و شهرتی میان توده مردم دارند آن هم در فعالیت‌های خیریه، کدام اصل را بیشتر مؤثر می‌دانید، اینکه آن‌ها نیز علاوه بر حضور، کمک مالی هم داشته باشند یا صرف حضورشان در این زمینه فرهنگساز است؟

در مورد هنرمندان و اصناف هنری فرقی نمی‌کند از جامعه هنرهای تجسمی باشند یا بازیگر و فعالان سینما، تلویزیون و تئاتر؛ آن اندازه که اطلاع دارم آنچنان هم که به غلط در جامعه مصطلح شده است غالب آن‌ها از تمکن مالی زیادی برخوردار نیستند اما ثروتی که در اختیار آن‌هاست شاید سایرین نداشته باشند و آن شهرت و اعتبار و اطمینانی است که به این واسطه قادر خواهند  بود مشارکت مردمی را در امور خیریه صرفا به خاطر حضورشان به حداکثر برسانند. البته معمولا به این شکل است که هنرمندان خود بانی امور خیریه نمی‌شوند و به شرط ایجاد و فعالیت یک نهاد خیریه و بالاخص مردمی آن‌ها نیز وظیفه خود می‌دانند که با نیات انساندوستانه از ثروت معنوی و شخصی که در اختیار دارند در این زمینه بهره‌برداری داشته باشند.

به نظر شما راهکار رونق فعالیت‌های خیریه و ترغیب مردم برای مشارکت در آن‌ها چیست؟

معمولا مضایق مالی مانعی بر سر راه انجام اینگونه امور است و من همیشه این را گفته‌ام آن شخصی که بانی می‌شود کار هنرمندانه و بزرگی نیز کرده است و البته نباید این تصور غلط را داشت که برای شروع حتما باید نقدینگی قابل‌توجهی در اختیار داشته باشیم، اگر نیت خیر باشد همه وظیفه خود می‌دانند که در آن مشارکت داشته باشند و جلب نظر چهره‌های مشهور در همه عرصه‌های هنری، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و ورزشی این اطمینان را به مردم می‌دهد که می‌توانند به جریان پیش آمده اعتماد داشته باشند و بنابراین فعالیت در امور خیریه فراگیر شده و رسیدگی به امور اقشار ضعیف و آسیب‌پذیر جامعه به‌عنوان یک اصل و رفتار فرهنگی در میان مردم جای خود را باز خواهد کرد.