پژمان 18 ساله از استان کرمانشاه، سه سالی است که جزو فرزندان موسسه شده اما از آنهایی است که با هوش و ادب مثال‌زدنی‌اش سخت به خاطر می‌ماند و به دل می‌نشیند. میان 6هزار فرزند تحت‌پوشش موسسه عترت بوتراب، تنها فرزندی است که موفق شده در امتحانات نهایی سال سوم دبیرستان معدل 20 را بدست آورد. از وقتی در اوایل کودکی پدرش را از دست داده، تمام هم و غمش رضایت و شادی مادرش است، رفتار محبت‌آمیزش نسبت به مادر به خوبی گویای این موضوع است و رضایت و افتخاری که در چشم‌های مادر موج می‌زند، جبران تمام سال‌های سخت گذشته است. به تهران دعوتشان کرده‌ایم تا طی مراسمی کوچک با هدایایی از زحمات و تلاش‌های هر دو تقدیر کنیم؛ شاید دستمایه تلاش بیشتر پسر و اندک مرهم و شادی بر قلب مادر باشد. سکه‌ای تقدیم مادر می‌شود، هدیه پژمان هم یک تبلت و لوح تقدیری است به یادگار. بعد از دادن هدایا پژمان برایمان کمی حرف می‌زند، شخصیت و وقار این پسر همه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. آقای دکتر هادی از اعضای هیات مدیره موسسه هم در سخنرانی‌اش برای او آرزوی موفقیت می‌کند و به پژمان که حالا سال آخر دبیرستان در مدرسه تیزهوشان است، با لبخندی یادآوری می‌کند که سال آینده منتظر شنیدن خبر قبولی او در بهترین رشته و دانشگاه هستیم. مراسم تمام می‌شود؛ خوب می‌دانم تنها حسی که حالا در قلب‌های همگی ماست، احساس افتخار و غرور نسبت به داشتن چنین فرزندانی است که خستگی همه تلاش‌هایمان را با تلاش‌های سخت خود از تن و روح ما به در می‌کنند.